S. PAULI IN BRASILIA 523>

Yg. concursus ut accidit in causa Ferent, d. 7. Dec. 1725. Qua responsione valor concursus non fuit declaratus, sed nullitatem certis argumentis non fuisse demonstratam Cf. Aeta S. Sed. vol. 6. p. 352. Quod in causis particularibus obtinet, idem te- nendum est de lege generali. Etenim legem quandam genera- lem, praesertim cum tot formalitatibus quot continentur in const. « Cum illud » esse quoad omnes et singulas illas formalitates vere irritantem ipso iure actus in contrarium gestos, non est tantum asserendum, sed certis argumentis demonstrandum. Nam lex irritans aut iam ex natura sua est poenalis aut certe in iis casibus quibus poenam non infligit ex intentione legisla- toris, multum odiosa, Cfr. Suarez, De leg. I. 5. eap. 19, atque certum pariter est nequaquam omnem legem ecclesiasticam prohibentem esse etiam legem irritantem. « Quia multa fieri prohibentur, quae si facta fuerint obtinent roboris firmitatem» ut dicit Innocentius III in eap. 16 X de regular. (III. 31) idem que efficitur ex quamplurimis exemplis iuris canonici cfr. Sua- rez I. c. eap. 29.

Iam necessitas omnium illarum formalitatum, quas praescri- bit Benedictus XIV in const. « Cum illud » repeterentur ad va- lorem concursus aut ex natura rei aut ex relatione huius const. ad Concil. Trid. Sess. 24 cap. 18 de reform, et Pii V const. « In conferendis » aut ex subsequenti quadam declaratione rr. Pontificum vel S. C. C. aut ex communi et certa sententia et interpretatione doctorum atque praxi.

I. At ex natura rei illa necessitas demonstrari nequit. Nam prohibitio illa Benedicti XIV ex natura rei haberet vim legis irritantis, si actus in contrarium gestus deficeret in principio quodam valoris substantiali ex natura rei requisito vel malitiam contineret intrinsecam perpetuam., sive turpitudinem semper du- rantem, ut tradit Schmalzgrueber in dissert, prooem, n. 70 et 71 cum Suarez et Wiestner. Verum neutrum dici potest, cum ipso fatente Benedicto XIV concursus Tridentinus valide fieri variis modis potuisset etiam non paucis ex illis formalitatibus non servatis atque nonnisi per Clementem XI commendatis et per Benedictum XIV praescriptis.

II. Neque ex relatione ad Concil. Trid. et Pii V const. « In conferendis » efficax deducitur argumentum, a) Nam licet Conci- lium Tridentinum sess. 24 eap. 24 de ref. atque Pii V const. clausulam habeant irritantem, tamen de forma quadam spe-