LITTERAE ENCYCLICAE 525

est afferenda mentibus iugi praedicatione veritatis et valida re- futatione pravarum opinionum per veram solidamque philoso- phiae ac theologiae scientiam et per auxilia omnia, quae ex genuino historicae investigationis incremento provenerunt. Opor- tet insuper omnibus apte inculcentur tradita a Christo morum documenta, ut discant sui imperium exercere, motus animi appetentes regere, tumentem superbiam deprimere, parere au- ctoritati, iustitiam colere, omnes caritate complecti, disparis in civili convictu fortunae acerbitatem christiana dilectione tempe- rare, a terrenis bonis avocare mentem, quam Providentia de- derit sortem eâ esse contentos, suisque tuendis officiis beni- gniorem efficere, ad futuram vitam contendere spe sempiternae mercedis. Illud autem praecipue curandum, ut haec se insinuent animisque penitus insideant, quo vera et solida pietas altiores radices agat, sua quisque et hominis et christiani officia, non ore tenus, sed re profiteatur, et fiducia filii ad Ecclesiam con- fugiat ad eiusque ministros, quorum ministerio impetrent ad- missorum veniam, Sacramentorum gratia roborentur, vitam ad christianae legis praecepta componant.

Sacri muneris praecipuas has partes comitetur oportet Christi caritas, cuius instinctu nemo sit quem iacentem non erigamus, quem lugentem non consolemur, necessitas nulla cui non occurramus. Huiusmodi nos caritati totos devoveamus, huic res nostrae cedant omnes, huic propriae utilitates postha- beantur et commoda, ut omnibus omnia facti (1), salutem o- mnium quaeramus vel ipso vitae pretio, ad Christi exemplum ab Ecclesiae pastoribus id postulantis: Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis (2). Insignibus his documentis referta sunt quae Gregorius scripta reliquit, multiplici exemplo vitae admiranda e multo expressa potentius.

Quia vero ista, quum e principiorum christianae revelatio- nis natura, tum ex intimis nostri apostolatus proprietatibus ne- cessario fluunt, iam videtis, Venerabiles Fratres, quanto in er- rore versentur qui existimant bene se de Ecclesia mereri ac frugiferam operam in aeternam hominum salutem conferre, si profana quadam prudentia, falsi nominis scientiae multa lar- giantur, vana spe ducti, posse ita facilius errantium sibi gra-

( 1 ) 1 Cor. ix, 22. (2) IOANN. x, ii.