526 ANNECIEPÎ.

sationibus. Perpetua enim iurisprudentia testatur, posita morali certitudine de infecta corporum coniunctione, quodvis specimen in corpore utriusque coniugis pene supervacaneum censeri, ut videre est in Synopsi auctorit. nn. 11, et 12. Praestat inter ceteras S. C. C. decisiones, causa Csana- dien. matrimonii, quae quarta vice proposita die 31 ianua- rii 1863, quamquam mulier inspectionem corporis perferre noluisset, rescriptum obtinuit pro dispensatione; atque hoc die 30 maii 1863 confirmatum fuit.

Moralis certitudo de non sequuta consummatione, ait advocatus, imprimis deducitur ex concordi coniugum con- fessione. Mulier haec habet: « Mr. T n 'a montré aucune affection particulière Elle attribue maintenant cette froideur à l'infirmité, dont est affecté Mr. T. . . . ; et dont il m'a fait l'aveu plus tard par écrit. Le mariage n' a jamais été consommé ».

Nec secus coniux T , qui rogatus « fuitne con- summatum matrimonium, - Nequaquam, propter impoten- tiam physicam ex parte viri ». Ac rursus interrogatus. « Quo- modo cessavit concordia inter coniuges » addidit : « Sensim sine sensu ex impossibilitate consummandi matrimonium, et ex timore quem habebam, ne afferrem tristitiam uxori meae ».

Huiusmodi partium confessiones magno in pretio sunt habendae, ait M defensor. Probe enim perpensae et collatae sanae critices regulae cum iis, quae in iudicio et extra, tempore insuspecto prolata sunt, nec non ceteris recensendis probationum generibus, vel maximam sibi vin- dicant auctoritatem.

Confessiones autem coniugum apprime confirmantur te- stium depositionibus. Testes omnes, una cum Episcopo, pro- sequitur oratricis patronus, insignem mulieris pietatem, de- corem ac religionem extollunt, eamque de mendacio et periurio incapacem affirmant.

Pari concordia testes pro viro, inquit eius procurator, illi omnino credendum esse dixerunt.

Unus tantum, sacerdos Clary, protestatus est « non pos-