528 Ex S. C. Concilii

sed etiam nobilibus et qualificatos personis, obtenta prius Vi- carii Generalis licentia; 3 0 ) . Distribuendi Eucharistiam tem- pore Paschatis et tradendi syngrapham adimpleti praecepti; 4°). Adsistendi matrimoniis fidelium cuiusvis paroeciae, irre- quisito parocho et habita tantum Ordinarii licentia; 5 0 ) . De- mum levandi, associandi, funerandi et tumulandi cadavera non solum beneficiatorum aliorumque Cathedralis inservien- dum, sed etiam quorumcumque fidelium, qui in eadem sepul- turam electivam aut familiarem habuissent, vel essent pere- grini aut viatores; idque peragendi nulla quarta funeraria reservata proprio decedentium parocho.

Propter horum iurium exercitium graves exarsere contro- versiae inter Capitulum et civitatis parochos, ad Tribunal S. R. Rotae tandem delatae, quod pluries declaravit praefata iura Capitulo Barcinonensi spectare non ex cumulativo exer- citio comparochialitatis sed potius ex privilegio resultante a consuetudine seu praescriptione plus quam centenaria. Verum recursus parochorum non ideo cessarunt; hinc quaestio a. 1797 proposita fuit arbitrorum iudicio, qui, aliis Capituli privilegiis admissis, eidem tamen illud ministrandi Communionem Pascha- lem denegarunt, et quaestionem circa quartam funerariam in- solutam reliquerunt. Quo non obstante iudicio, Capitulum, resolutionibus Rotalibus fretum, perrexit etiam S. Synaxim tempore Paschatis fidelibus distribuere, una cum schedis adim- pleti praecepti Paschalis.

Res ita processerunt usque ad a. 1851 , quo Concordatum inter S. Sedem et Hispanicum Gubernium initum est ; vi cuius statutum fuit Capitula in posterum animarum curam exercere non posse. Sed, ad exceptionem aliorum Capitulorum, Capi- tulum Barcinonense prosequutum est in suorum privilegiorum exercitio. Anno autem 1895 graves recursus oblati sunt a parochis Barcinonae ad proprium Ordinarium et a. 1899 ad H. S. C; tum contra Capitulum Cathedrale ob exercitium praefatorum iurium parochialium ; tum contra ecclesiam Asyli