530 NULLIUS AQUAEVIVAE

Disceptatio Synopt iea

Favore canonicorum observari potest, ipsos esse in pos- sessione quasi centenaria, ac proinde vix decerni posse ex- poliationem quin scandala et admirationes excitentur in po- pulo. Nec alienum est a praxi S. C. C. quod sanationes huiusmodi concedantur. Etenim in Platien, lo Februa- rii 1879 propositis dubiis: An ius competat communistis deferendi almutiam super cottam in casu; et quatenus ne- gative: An praevia communistarum petitione sit locus con- cessioni dictorum insignium in casu; S. C. respondit: Nihil innovetur j, facto verbo cum SSmo. (1) Cum vero ca- nonici in casu per annos ferme centum usi sint suis insi- gnibus, nemine reclamante, et Episcopus capituli preces com- mendet, non videtur timendum quominus ex facta conces- sione oriantur abusus aut contentiones.

At ex altera parte obstare videtur quod, ut ait Bouix de capitulis p. 4 c. 12 §. 3 « cum certa sit illa dispositio iu- ris, requiri scilicet Sanctae Sedis facultatem ad introducenda vel immutanda capitulorum insignia, contraria praxis non tantum non meretur manutentionem, sed est punibilis, ut ait Scarfantonius t. I p. 37. »

Hinc S. R R . C. die 17 Martii 1660 capitulo Aqui- lano rescripsit: « Non licere canonicis cathedralis antiquum usum capparum pontificalium resumere, nisi docto quod olim ex indulto apostolico eas adhibuerint» ap. Gardellini n. 1898.

Quibus animadversis, quaesitum est quomodo preces es- sent dimittendae.

RESOLUTIO. Sacra C. Concilii re cognita sub die 12 De- cembris 1885, censuit respondere: Nihil esse innovandum, facto verbo cum SSmo.

(1) Habes hanc quaestionem Vol. X I I , pag. 551.