534 LITTERAE AOSTOLIGAE

Cuius doctrinae ratio in eo maxime consistit, quod cum Parochi auctoritate eclesiástica instituti sint, eorum officium . . e x iure divi- no, quod mediatum et hypotheticum vocant, proficiscitur. Contra vero ad Episcopos pastorale munus immediate pert inet , quippe quos Spiritus Sanctus posuit regere Ecclesiam Dei: pertinet etiam principaliter, quia inest in eis perfecta et plena cura pastoralis, cuius partem .dumtaxat Parochi exercent, Ecclesiae auctoritate sibi demandatam. Quod sane praeclare s. Thomas his verbis complecti- tur : u Episcopi principaliter habent curam ovium suae dioecesis: n presbyteri autem curati habent aliquas subministrationes sub » Episcopis n , id est u secundum quod eis ab Episcopo commit- » t i tur (1) ».

His itaque-omnibus diu multumque consideratis, auditisque Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium Concilii Tridentini interpretum sententiis, decernimus et declaramus, omnes et singulos Episcopos , quacumque dignitate , etiam Cardinalitia, auctos, item Abbates iurisdictionem quasi episcopalem in Clerum et populum cum territorio separato habentes, in Dominicis aliisque festis diebus, qui ex praecepto adhuc servantur, et qui ex dierum, de praecepto festorum numero sublati sun t , omni exiguitatis re- dituum excusatione aut alia quavis exceptione remota, ad Missam pro populo sibi commisso celebrandam et applicandam teneri.

Et ne cui dubitationi aditus pateat, declaramus, eosdem Epi- scopos et Abbates huic officio satis esse facturos per celebrationem et applicationem unius Missae pro universo populo sibi commisso, etiamsi duas vel plures Dioeceses et Abbatias aeque principaliter unitas regant. - Novimus quidem Romanas Congregationes Nostras aliud decrevisse de Parochis duas vel plures parochiales Ecclesias aeque principaliter unitas gerentibus: in quibus singulis singulae per dies festos Missae celebrentur et pro populo applicentur ne- cesse est. Sed alia est Parochorum, alia Episcoporum ratio. Ete- nim cum cuique Parocho specialis in unaquaque Paroecia ac defi- nita populi cura commissa sit , festis diebus Parochus non modo celebrare pro populo debet, sed etiam in parochiale templum po- pulum admittere, ut sacrosancto Missae sacrificio intersi t , et au- diat verbum Dei, et sacramenta pro opportunitate recipiat, et iis omnibus officiis excolatur, quae diebus praesertim Dominicis aliis- que festis praestanda sunt. At non haec valere possunt pro Epi- scopis, qui dissimili in conditione et caussa versantur , cum nulla

(2) 2. 2. q. 184, art. 6 ad 2 et 3. Vide etiam opuse. XIX cap. i.