538 MATRIMONII

probant, et vitae totius consuetudinem nullo modo cum eo securam ostendunt. Iure igitur meritoque mulier de non sana viri. sui mente dubitavit, qui gravibus atque assiduis halluci- nationibus laborat; quae omnia quidem adeo dementiae proxima sunt, ut mentis alienationem ostendant. Hinc ex toto corporis habitu ac fatuis actibus, quibus vir excellit, censet gravissima hallucinationis argumenta deduci, Zacchia quaest, medico leg. lib. 2 tit. 1 quaest. 3 num. 3.

Neque obiiciendum propugnat multa virum provide gerere atque in multis negociis, instar sani hominis se habere. Id enim commune est iis omnibus quos neoterici nuncupant - mattoidi - quia nonnulla stupissimo faciunt, alia prudenter absolvunt, ac de quibus docet Zacchia quaest, medico legal, lib. 2 tit. 1 quaest. 3 num. 20. « Omnia interdum non modo cum prudentia, » sed etiam cum providentia insani gerunt: tamen manifestum » est, illos in quibusdam particularibus apertissime insanire », et concinit Girolami in opere Sulla pazzia studi psicologici e patologici voi. 4 pag. 380 ac 409.

igitur quum agatur de causa dispensationis satis esse, ait defensor, ab altero coniuge alterius dementiam metui, ac non hnprobabiiem opinionem istius animo insiderò de instante periculo, ut intolerabile contubernium appareat , atque ut coniugalis affectus continua formidine removeatur. Hanc opinionem in muliere ostendit, tum ex actricis ipsius testimonio, tum ex testium ac praecipue confessarii depositionibus, atque ita brevi aucta est, ut gemerei ac contremisceret, et domum ipsam de- serere vellet.

Viri demum obiectioni occurrit, qui actricis literas producit, ut probet eam infirmitatem suam ab initio cognovisse, et con- cludit, causam ad dispensationem allegari non posse a coniuge, qui illam ante matrimonium perspectam habuit. Mulier revera nonnulla se ante matrimonium cognovisse ingenue fatetur, sed parvi momenti rem censuit: initis nuptiis infirmae mentis speciem manu contrectavit. Quam iudicii varietatem et ipse confessarius obivit, ut ex illius testimonio patet. Ille enim qui viri hallu- cinationes parvi faciendas ab initio censuit, novitate rerum