5 4 2 MANUELEN.

Verum, labente mense Martio 1884, Canonicus Mazzetti S. C. preces admovebat, relatae declarationis vim in dubium revocans, utpote haud sponte emissae, simulque petens ut intrinsecum quaestionis meritum expenderetur. Tum illi ac- cessit et sacerdos Franciscus Pasquarelli, qui canonicali prae- benda S. Theodori fruitur, quique et ipse proinde contendit subsidium a gubernio archipresbytero concessum iuri decl- inandi fuisse subrogatum, ideoque cum duobus coadiutoribus eadem ratione dividendum.

Episcopus requisitus, retulit : attenta praesertim subsidii a gubernio concessi natura, nullam eius partem ex iure coa- diutoribus competere; attamen perpensa praebendarum im- minutione, aequum videri ut parva compensatio quotannis ab archipresbytero coadiutoribus rependeretur.

Disceptatio Synoptica.

E A QUAE PAVENT CANONICIS COADIUTORIBUS. Post haec partium iura breviter expendens, favore canonicorum coadiu- torum animadversum fuit quod licet Ecclesia civiles leges in materia canonica nihili faciat, attamen ex Nullius Fo^ ropompilii 16 Decembris 1820 et Camerinen, 9 Februa- rii 1822, unde praxis recentioribus decisionibus ratihabita inducta est, statui posse videretur, pensiones ac praestationes reliquas quae a gubernio pro ablatis reditibus rependuntur, tamquam in eorum locum subrogatas censeri. Quare si sub- sidium de quo controvertitur veluti compensatio amissionis decimarum habendum est, consequeretur et coadiutores de eo participes fieri debere. Iamvero quod ita tenendum sit suadere posset in primis inspectio decreti ab Umbriae com- missario lati, in quo licet suppressio decimarum et sub- sidii concessio distinctis articulis enuntientur, nihilominus praemissis animadversionibus connectuntur. Sane quae ibi le- guntur verba, aperte manifestant id unice incompetentem legislatorem voluisse, quod certi reditus incertis decimarum proventibus substi tueretur. Quae etiam confirmari putant