542 GALTELLINOREtf.

Quapropter etsi fìat hypothesis quod vigeat consuetudo ac usus baptizandi favore Capituli enunciati, autumat patronus non sustineri, quia huiusmodi consuetudo seu usus ordinem hierarchicum subvertit, et consequenter irrationabilis, imo abusus et corruptela foret ad tradita per Clericatum De be- nef, discur. 68 num. 6. - Praeterea notat Ecclesiae libertati et disciplinae adversari. Scitum enim est sacros canones prae- cipere quamlibet parochiam nulli servituti esse subiiciendam ac sua libertate minime spoliandam; imo iura parochorum inviolabiliter servanda, quia coetui et non individuo tributa ex cap. 1, q. 1* causa 13. Cleric. loc. cit. num: 10. Reif- fenstuel lib. 1 fit* 4 num. 59. Hinc Amostazo habet « Con- suetudo, quae obviât sacris institutis a patribus decretis, et abusum introducit contra disciplinam et libertatem Eccle- siae non sustinetur ». De causis piis lib. 6 cap. 3 num. 38. Cum his concordat Cardinalis De Luca Depraeem. discur. 24 num. 11.

In casu vero observat patronus, consuetudinem probatam non dici, si constet de unico actu contrario, quamvis da- rentur mille actus pro consuetudine ; unicus enim actus contrarius, vel difformis illam rumpit, et ad eam desumen- dam satis est. Porro ex documentis allatis, iuxta patronum, constat ex consensu parochi praedecessoris, quandoque cano- nicos administrasse Sacrum baptisma et ex concurrentibus circumstantiis veniam induisisse; et actualem parochum sem- per custodivisse libros baptizatorum. Quare concludit, ad- versarios inutiliter ad testes appellare, siquidem adducti testes consuetudinem in themate non probant 1. quia non sunt testes de visu per quadraginta annos; 2. quia non sunt testes de auditu a suis maioribus, qui ab aliis suis maiori- bus, etiam audiverint ; 3. demum quia non testantur, se numquam audivisse, vel vidisse servari contrarium. Etenim ex illorum depositionibus constat, illos actus non fuisse re- peti tos, ita parochi patronus argumentatur.

Quibus praenotatis, suppositum fuit diluendum