Albert the Great, Summa Theologiae

2. Adhuc, In libro de Spiritu et Anima dicitur, quod anima est essentia simplex: minus autem videtur, quod. anima est simplex, quam Angelus: ergo multo magis Angelus est essentia simplex.

3. Adhuc, Constat, quod Angelus vel est composita essentia, vel simplex. Si est composita, cum omne compositum sit resolubile in componentia vel actu vel intellectu, Angelus resolubilis erit in componentia: sed hoc non est verum: componentia enim composito ipso priora sunt et tempore et generatione: Angelum componentia etiamsi aliquis fingere velit, non praecedunt tempore et generatione: ergo remanet, quod Angelus est essentia simplex.

4. Adhuc, Esse Angeli non praecedunt nisi duo, scilicet Deus, et nihil: Deus enim creavit Angelum, et ex nihilo creatus est Angelus: et constat, quod ex his non potest habere compositionem aliquam: remanet ergo, quod sit essentia simplex.

5. Adhuc, Philosophi prima componentia dixerunt esse formam et materiam: in omnibus autem talibus materia primum est ut subjectum, et per motum accedit forma ut actus: et tale quid non potest poni in Angelo: ergo videtur, quod sit essentia simplex.

6. Adhuc, In libro de Causis dicitur, quod intelligentia est substantia quae non dividitur: sed Angelus vel est intelligentia, vel intelligentiae similis: ergo non dividitur, nec sub stanti motu, nec tempore. Omne autem compositum aliquo illorum trium dividitur vel intellectu vel actu: Angelus nullo illorum dividitur: ergo remanet, quod sit essentia simplex,

7. Adhuc, Rabbi Moyses in libro Ducis neutrorum, cap. de uno Deo, dicit, quod omne compositum est corpus: Angelus non est corpus: ergo non est compositus: et sic adhuc remanet, quod sit essentia simplex, et sic idem quod prius.

3. Adhuc. Si dicitur Angelus esse compositus, quaeratur, In quo dignosci- tur compositio ejus? Si dicatur, quod in hoc, quod aliquod influxum sibi potest recipere. Contra: Constat, quod Angelus non est in potentia recipiendi ab aliquo inferiorum: sed si recipit, recipit a prima causa influxas sibi illuminationes et bonitates. Et sic dicitur in libro de Causis: " Quanto plures recipit bonitates a prima causa, tanto plus accedit ad unum. " Per hoc autem, quod aliquid accedit ad unum, non recipit compositionem, sed simplicitatem: ergo per talem receptionem non. dignoscitur Angelus esse compositus, sed potius simplex essentia.

In contrarium est,

1. Quod dicit Boetius in libro de Hebdomadibus, quod " omne quod est citra primum, est hoc et hoc: " Angelus est citra primum: ergo est hoc et hoc: et omne quod est hoc et hoc, est compositum: ergo Angelus est compositum, et non essentia simplex.

2. Adhuc, Boetius, ibidem, " Quod est, habere aliquid potest, praeter id quod est: esse vero nihil habet admixtum: " Angelus vero aliquid habere potest praeter id quod est, quia illuminationes, et bonitates, a prima causa sibi influxas: ergo Angelus est ex quod est et quo est: omne autem tale compositum est: ergo Angelus compositum quid est.

3. Adhuc, In libro de Uno Deo dicitur, quod " omne quod est simplex, esse suum a seipso habet, et non ab alio: " cum igitur Angelus esse suum a seipso non habeat, non potest esse essentia simplex.

4. Adhuc, Boetius in libro de Hebdomadibus : " Omne quod est, alio participat ut sit, et alio ut hoc aliquid sit: " Angelus autem est, et hoc aliquid est: ergo in substantia sua habet a quo est, et aliud quo hoc aliquid est: omne autem tale compositum est: ergo Angelus composita essentia est.

5. Adhuc, Boetius dicit, et in primo libro Sententiarum, distinct. VIII, tra- ctatu de simplicitate divina probatum est, quod propter simplicitatem divinam in Deo non est accipere universale et particulare: ergo a destructione consequentis, si in Angelo est accipere universale et particulare, Angelus non est substantia simplex: sed in Angelo est accipere universale et particulare, possum enim dicere, Angelus, et hic Angelus: ergo a positione antecedentis. Angelus non est substantia simplex.

6. Adhuc, Aristoteles in III de Anima: " In omni natura aliud est quo est omnia facere, et aliud est quo est omnia fieri. " Et dicit, quod oportet in anima accipere istas differentias. Sed in Angelo aliud est quo est omnia intelligibilia facere, et aliud quo est omnia intelligibilia fieri: ergo in substantia Angeli sunt duo: ergo est substantia composita.

7. Adhuc, Ab uno simplici non fluit nisi unum: sed ab essentia Angeli potentiae naturales fluunt diversae: dicit enim Augustinus, quod memoria, intelligentia, et voluntas, et liberum arbitrium: ergo relinquitur, quod essentia sua non sit simplex.

8. Adhuc, Idem eodem modo se habens, non potest esse principium contradictoriorum, et contrariorum: sed in Angelo est quod convenit multis, et est communicabile, scilicet quod Angelus est, quod spiritus est, quod lumen divinum est: et est in eo quod est incommunicabile, et convenit uni soli: ergo haec non causantur ab uno, quod sit in substantia Angeli, sed a diversis: sed quidquid diversa habet in substantia, compositum est: ergo Angelus composita substantia est.

9. Adhuc, In quocumque est compositio secunda, quae est ex substantia et accidente, in illo est compositio prima, quae est ex natura suppositi, et ex natura communi cui suppositum est. Et hoc probatur ex Boetio in libro de Hebdomadibus, qui dicit, quod " materia simplex subjectum accidentis esse non potest. " Et ex Avicenna qui dicit, quod

" subjectum est ens in se completum, quod est causa vel occasio accidentis existendi in eo, vel quod insit sibi accidens: " accidens enim causatur a subjecto, et nullum habet esse, nisi per hoc quod est in subjecto: accidentis enim esse est inesse, ut dicit Porphyrius, et Aristoteles dicit, quod accidens est quod cum sit in aliquo, non est in eo sicut quaedam pars et impossibile est esse sine eo in quo est. Sed in Angelo est compositio secunda, habet enim gratiam et virtutem. Ergo Angelus est subjectum. Et in omni subjecto aliud est quod substat, et aliud cui substat: omne autem tale substantia composita est: ergo Angelus substantia composita est.

Solutio. Dicendum, quod Angelus substantia composita est, et est suppositum, et hoc aliquid. Suppositum autem et hoc aliquid in ratione sui habent, quod sint compositum ad minus ex quod est et quo est: omne enim suppositum alicui substat communi, scilicet naturae, qua est in genere vel specie illius naturae: et omne quod substat, res naturae determinata est in illa natura ad hoc quod est signatum hoc aliquid. Et per hoc patet, quod in ratione suppositi est, quod compositum sit.

Et si objicitur de puncto et unitate, quae sunt hoc aliquid: et tamen dicuntur simplicia esse. Dico, quod simplicia sunt, id est, quantitatem non habentia, et secundum quantitatem indivisibilia: nihilominus tamen partibus essentialibus composita sunt. Quod patet per rationes eorum si ponantur: punctum enim est substantia, in continuo habens positionem determinatam: et si substantia est secundum id quod est, indivisibile quoddam est: et si positionem habet in natura continui, aliquid est: et sic compositum est, et non habet idem in seipso id quod est et esse,, sive quod est et quo est. Et similiter est de unitate relata ad genus discreti.

Unde omnes rationes quae inducuntur ad hoc, quod Angelus composita substantia sit, procedunt.

Ad primum ergo quo videtur probari, quod simplex substantia sit, dicendum quod cum Augustinus dicit simplicitatem esse attributum Angelicae naturae, non intelligit de simplicitate simpliciter, sed de simplicitate secundum quid, qua scilicet non habet compositionem quantitativam et corpoream: habet tamen compositionem essentialem quae est ex quod est et quo est, eo modo quo etiam anima simplex esse dicitur respectu corporis.

Ad aliud similiter dicendum, quia nec anima, nec Angelus simpliciter simplicia sunt, hoc est, omni compositione privata: habent enim intra se essentialem compositionem, et ex principiis essentialibus composita sunt.

Ad aliud dicendum, quod componentia aliquid, non semper praecedunt generatione et tempore: sed in corruptibilibus simul sunt cum composito, et non sunt priora ipso, nisi natura: nec compositum resolubile est in ipsa, nisi secundum intellectum tantum: quia, sicut dicit Damascenus, subtilibus intelligentiis distinguuntur in ipso, quamvis secundum actum compositum numquam resolvatur in ea, sicut patet in caelo et in omnibus incorruptibilibus. Dicit enim Philosophus in primo de Caelo et Mundo, quod cum dico caelum, dico formam: cum dico hoc caelum, dico formam in hac materia: per formam intelligens creaturam communem, quae est forma totius praedicabilis de toto, quae universale vocatur: per formam in hac materia intelligens incommunicabile suppositum, substans naturae communi, quod de aliis ejusdem naturae non praedicabile est, nisi large sumendo praedicationem, qua aliquid dicitur de seipso, sicut dicimus, quod Socrates est Socrates: sed haec praedicatio non est per inhaerentiam sed per identitatem.

Ad aliud dicendum, quod Deus prae- cedit esse Angeli ut principium efficiens, non componens, et nihil praecedit esse Angeli ordine tantum, sicut post quod est esse Angeli: sed principia componentia Angelum, sicut quo Angelus est, et hoc est, sunt principia compositionis, et non praecedunt esse Angeli nisi natura et intellectu, sicut paulo ante dictum est.

Ad aliud dicendum, quod Philosophi ponendo materiam et formam, non posuerunt principia compositionis, nisi generabilium et universaliter mobilium motu physico: et ideo talia Angelis non competunt, sicut salis supra in quaestione de compositione rerum determinatum est.

Ad aliud dicendum est, quod Angelus est substantia, quae procul dubio non dividitur motu, vel tempore, vel actu: et sic intelligitur dictum Philosophi. Dividitur tamen intellectu et intelligentia Angelus: quia per intellectum distincta accipiuntur in ipso principio compositionis essentialis, quae sunt quod est, et quo est.

Ad aliud dicendum, quod Rabbi Moyses dicit esse compositum quod ex partibus quantitativis per modum totius integralis compositum est: et ideo dictum ejus nihil facit ad propositum.

Ad ultimum dicendum, quod Angeli compositio dignoscitur in hoc quod Angelus est, et hic Angelus per hoc quod recipit bonitates influxas a primo, dignoscitur esse suppositum recipiens, tenens, et sustinens illas bonitates: et per hoc non accedit ad unum quo sit essentialiter, sed ad unum ad quod est finaliter: et accessus ejus est per imitationem similitudinis, et non per modum simplicitatis.