544 ROMANA

Concilii quoad Abbatem s. Mar t in i 18 April is 1864 teneri, nulla tamen circa certos pro celebratione dies lege consti-

tuta. Et ideo Episcopi pernoscentes suas obligationes, ab Apostolo significatas, se gerere debent ceu an t e Concil ium, quia nu l la ra t io suppet i t , qua f ia t innovat io .

Sed si quaestio t e rminanda est , inducenda uniformitas in hoc puncto disciplinari , et adi tus praecludendus quaest ioni- bus ul ter ioribus, censerem, a i t Consul to r , u t declararetur , Episcopos obligari , ex iustitia et vi obligationis legis, ad l i - t a n d a m missam pro populo in maioribus Ecclesiae solemni- ta t ibus , ceu praescribit Trid. Sess. 23 cap. 14 de ref. quo- ad sacerdotes!" Ex qua declaratione f ieret , ut Episcopi pro illis diebus ^ubiicerentur eisdem conditionibus ac parochi , et per alios l i t a re debe ren t , quatenus impedi t i . Quod si E p i - scopus haberet paroeciam, ceu usuveni t in Hibern ia , tunc nisi l i tare t Missam per Vicar ium, deberet per seipsum, neque satisfaceret cum sacrificio, quod applicaret pro to ta Dioecesi, sicuti declaratum fuit pro Episcopo Dumorensi anno 1863 .

Tandem, a i t Consultor, ex quo lex clara non obligat Ep i - scopos, ceu parochos ; hinc quoad duo proposita dubia con- clusit cum Benedicto X I V Notif. XI I I . « Non debent im- poni ligamina, si non est lex clara quae illa imponat. »

VOTUM TERTII CONSULTORIS. In propositis dubiis, ai t is te ,

quaer i tur an obligatio, cui obnoxii sunt Paroch i , aeque pre - m a t Episcopos extensive et intensive : extensive, dicitur enim omnibus diebus dominicis et festis de praecepto etiam suppressis: intensive ag i tur de obligatione iust i t iae , ut pa te t ex ditione teneantur, sed in pr imis ex dubio secundo.

Animadver t i t e t iam quaestionem non esse de iure divino, seu melius na tura l i ab Apostolo proclamato « Omnis Pon- tifex ex hominibus assumptus... » P r o certo enim habemus Episcopos iure divino tener i sacrificium offerendum pro plebe sibi commissa aliquoties in anno. Hinc quaestio praesens est de iure positivo ecclesiastico, et dividi potest in duas quae- stiones, quarum pr ima quaer i t utrum sit, idest u t r u m adsit haec obligatio: in casu affirmativo surgi t a l te ra quomodo sit,