544 ARETINA

agatur de senibus, quos in hoc puncto ipse Episcopus com- mendat. Item condonatio de male perceptis, quum ea fue- rint parva et in vitae usum consumpta - aiunt enim: sub- sidia a Gubernio petiisse, eaque recepisse in parva mensura, difficultatem in vol vere non videtur, attenta praesertim s. Se- dis benignitate ac iustitia. Verum ubi acrior potest oriri con- troversia est in institutione ad canonicatus, quam postulant.

Etenim ex una parte favore oratorum concurrit, quod ipsi non modo a patrono fuerint nominati, sed insuper et praebendae fructus de facto percipiant. Porro nemo est qui ignoret, clericum idoneum, a patrono praesentatum, debere necessario admitti: « si clericum idoneum patronus prae- sentet, docet Reiffenstuel ad tit. 38 lib. 3 n. 67, Episco- pus vel alius ad quem institutio spectat, eum admittere et in beneficio instituere teneatur. Communis et certa arg. c. Nobis et toto titulo De iurepat., patetque ex dictis lib. Î tit. 6 n. 248. »

Quin possit obiici, oratores contra ecclesiae vetitum a gubernio usurpatore nominationem accepta visse: quandoqui- dem in hoc forsan excusationem merentur , vel quia bona fide id peregerunt; vel saltem quia nemini damnum intu- lerunt, et solummodo a tenacibus fìsci manibus id subtra- here conati sunt, quod alioquin in ecclesiae emolumentum aut pios iustosque usus profecto non cessisset, sed verosi- militer in ipsorum usurpatorum lucrum, aut alios propha- nos fines erogatum fuisset.

Quod si nihilominus acceptatio nominationis culpae ver- tenda sit oratoribus, ideoque poena plectenda; iam respon- deri posset, eos satis superque fuisse punitos ex negata per tot hosce annos institutionis gratia: ideoque hodie posse venia donari. Praesertim quum contingat eos suppliciter ad S. Sedem recurrere, suam culpam fateri, absolutionem exo- rare, et quum ad haec accedat archipresbyteri seu capituli beneplacitum, et oratores sint senes, ac demum parati sint aliquid facere pro ecclesiae servitio, dum simul promittunt nihil incommodi esse allaturos.