546 APRTJTWA

tibiis, et ab ecclesia remotis, sicut est in montanis, nec sunt in ecclesia duo Sacerdotes et dieta prima Missa, postmodum parochiani venientes postulent Missam aliam sibi dici, tum poterit Sacerdos Missam aliam celebrare. » Idque iustissime, ne scilicet fideles maximis, qui ex oblatione incruenti sacri- ficii dimanant fructibus, priventur.

MISSA ITERARI NON POSSE VIDETUR. E X alia autem parte animadverti potest, quod, ut haec sacrificii iteratio liceat, non sufficit mera utilitas, aut quaecumque necessitas, sed ea quidem gravissima. Hinc mirum non est hanc facultatem pluries denegatam fuisse uti evenit in Apeteñ. 8 Maii 1734, Nicien. 27 Novemb. 1790 etc.

Iamvero in casu nostro non videtur adesse huiusmodi gravissima necessitas; nam parochus facultatem habet cele- brandi hora quae opportunior omnibus est. Ulterius certe non constat de quantitate distantiae inter pagum eiusque vicum trans torrentem, quia Episcopus non indicavit quot passuum millia coloni distent ab ecclesia.

Et haec quidem in specie ad iterationem missae. Relate vero ad emolumentum quod offertur pro iteratione, animad- versum fuit S. O. O. in Cameracen. Missae pro populo 25 Septembris 1858 , in Ventimilien. 19 Decembris 1835 et in aliis etiam, prohibuisse quamcumque eleemosynam pro applicatione secundae missae a sacerdote percipi ; imo quoque consuetudinem immemorabilem in contrarium sen- sum inolitam damna visse, ceu in Brixien, relata inter supplices libellos diei 3 Martii 1855, rescribendo: Consue- tudinem iuxta exposita esse reprobandam et reservandam esse const. Benedicti XIV « Cum semper oblatas ».

Sed in themate cum eleemosyna, non ratione celebratio- nis aut applicationis secundae missae rependi videatur, sed titulo remunerationis pro parochi labore et incommodo, quod certis anni temporibus grave quidem fieri potest: quaesitum etiam fuit ut Emi Iudices décernèrent num prohibitio , de qua supra, locum habeat in casu. In Treviren. Eleemo- synae missarum acta die 23 Martii 1861 per summaria