546 ASCOLANA

bris 1889 censuit respondere: Non constare de existentia matrimonii.

Ex QUIBUS COLLIGES. I. Certitudinem demonstrativam haberi non posse in actibus humanis, super quibus instituitur iudicium; et ideo sufficere retinendum est probabilem certi- tudinem.

II. Probabilius esse dictum aut relatum a pluribus con- tinere veritatem, quam quod dictum aut relatum fuit ab uno tantum.

III. In themate partes et testes omnes sanctitate iura- menti asseruisse, verum matrimonium non fuisse initum; quum quidquid actum fuit coram parocho et testibus ex ioco, potius quam serio elicitum esset absque animo contrahendi.

IV. Si desit voluntas et cognitio consentiendi nil agitur; eo quod nihil sit volitum quin praecognitum, et consensus proprie loquendo, non est nisi de his quae fiunt ad finem.

V. Intentionem in sacramentis perverti quatenus sacra- mentum fìat derisorie, et sacramentum fieri non intelligatur ; quae perversitas tollit veritatem sacramenti.

COMPENDIUM FACTI. "Wratislaviensis Episcopus die 24 Ia- nuarii 1889 SSmo Principi supplicem libellum transmisit sequentis tenoris : « Benedictus XIV in Constitutione, quae incipit Dei miseratione, postulavit, ut in omnibus causis, quae disceptantur de validitate seu nullitate matrimonii, iuret, audiatur, appellet pro valore perpetim defensor ma- trimonii. His causis adnumerat Instructio pro iudiciis eccle- siasticis Austriacis, approbata a multis praestantibus theo- logis et iurisconsultis Romanis et commendata per dominum

WRATISLAVIEN.

D U B I U M M A T R I M O N I I

Die 14 Decembris 1884. Sess. 24 cap. 1 De reform.