554 PISTORIEN.

tus eiusdem Ecclesiae ascendunt ad libellas 1343, 'impletis oneribus.

Ordinarius enixe preces commendans ait : agitur de pa- rocho, cuius opera sunt omnino in destructionem gregis fi- delis; qui nunc foret contentus pensione libellarum 300; quam si consequatur nuncium illico mittet paroeciae suae.

Disceptatio Synoptica.

PRECES EXCIPIENDAE VIDENTUR. Iamvero indubium vide- tur resignationem in casu, non solum admitti posse iuxta ea quae stabiliuntur in 0. Nisi cum pridem 10 de Ren., Const. Quanta Ecclesiae Pii V, C. Trid. ad c. 6, sess. 21 de ref. et in multis S. O. C. resolutionibus, ceu in Meliten. 15 oct. 1644. Alerien. 10 Iul. 1757 et Chamberien. 26 Iul. 1880, ubi scandalum plebis, impotentia physica . seu moralis inserviendi beneficio, et incorregibilitas beneficiati habentur ut sufficientia resignationis motiva ; verum etiam debere. Si enim, quando utilitas et necessitas ecclesiae hoc exigunt , etiam parochus innocens removendus indubitan- ter est, quia tunc removeretur quidem sine culpa, sed non sine causa, a fortiori removendus videtur parochus positive indignus, ne indecora vita pastoris mores polluantur fide- lium; Can. Miramur Dist. 61, I. 2 C. de Dignit., et Reg. 87 Iuris. Melius autem et cum minori scandalo fit, ut re- moveatur per renunciationem ipsius, quam publico mediante processu; qui ceteroquin, ad dicta per Episcopum, neque possibile in themate, neque opportunum esset.

Aliunde, nec Pius V voluit aliquem beneficio renunciare « nisi aliunde ei sit, quo in vita commode sustentari pos- « sit » Const. Quanta Ecclesiae; « cum non deceat eos qui divino ministerio adscripti sunt cum ordinis dedecore mendicare aut sordidum aliquem quaestum exercere > Trid. sess. 21 c 2 De ref. Inde est quod Sacrae Cong. sive Con- cilii sive Epis, et Reg. quoties aut resignationes acceperunt aut remotiones imposuero, toties, vera adducta causa, de