APPESI)

tuli formam, nec non modum eum

appellandi in ordinatione subdiaconi

probaverit, quaerit insuper « utrum

haec tituli denominatio inseri possit

in futura aliqua Pontificalis Romani

ex, gr, in editione quae nunc Mechli-

niae in typographia Hanicquiana

praeparatur. »

Post eiusmodi rerum expositio-

nem ex officio quaedam dissertatio

facta est, quam fere integram heic da-

mus: in ea enim delevimus praesertim

nomen Van-Espen, qui bis vel ter

fuerat citatus. Nolumus enim in no-

stris ephemeridibus sine ulla neces-

sitata haereticorum nomina ; prae-

sertim vero nomen illius, qui si quid

bene recteque dixit in re canonica

ex nostratibus desumpsit; seu nihil

novi dixit, quod catholici Canonistae

iamdiu non dixerant: id autem quod

de suo adiunxit aut suspectum aut

infectum ideis iansenianis aut adul-

teratum cum de documentis agitur

frequentissime reperitur. Itaque ita

ex offieio disserebatur.

« Ecclesiam maximopere abhor-

rere a mendicitate clericorum com-

pertum habetur ex notissima Con-

cilii Tridentini dispositione Cap. 2

sess. 5/ de reform. « Cum non de-

ceat eos, qui divino ministerio ad-

scripti sunt, cum ordinis dedecore

mendicare, aut sordidum aliquem

quaestum exercere; compertumque sit

complures plerisque locis ad sacros

Ordines nullo fere delectu admitti,

qui variis artibus, ac fallaciis con-

fingunt se Beneficium ecclesiasticum,

aut etiam idoneas facultate* obtinere,

x xiv. 5 5 7

statuit S. Synodus ne quis deinceps

clericus saecularis ad Sacros

Ordines promoveatur, nisi prius legi-

time constet, eum Beneficium ecclesia-

sticum , quod sibi ad victum honeste

sufficiat, pacifice possideat; . . . . Pa-

trimonium vero, vel pensionem ob-

tinentes ordinari'posthac non possint,

nisi illi, quos Episcopus iudicave-

rit assumendos pro necessitate, vel

commoditate ecclesiarum suarum , eo

quoque prius perspecto, patrimonium

illud vel pensionem vere ab eis ob-

tineri, taliaque esse, quae eis ad

vitam sustentandam satis sint, atque

illa deinceps sine licentia Episcopi

alienari aut extingui, aut remitti

nullatenus possint, donec Beneficium

ecclesiasticum sufficiens sint adepti,

vel aliunde habent, unde vivere pos-

sint; antiquorum canonum poenas su-

per his innovando.D

» Haec salutaris Concilii Tridenti-

ni dispositio ubique servata fuit, spe-

cialiter in Belgio , sicuti patet ex

decreto Concilii Ii. provincialis Me-

chliniensis. Cum tamen temporis

lapsu animadversum esset, nonnullos

Episcopos ab hac norma deflexisse,

passim quoscumque ad patrimonii

titulum pro sacro ministerio admit-

tentes , ideo Innocentius X I . Lit-

teras encyclicas ad singulos Episcopos

per Sacram Congregationem mitti

iussit die 13 Maii anno 1679 , ut

decretum Concilii Tridentini plenius

observaretur. « Deindeque per hasce

circulares, litteras Episcopis omnibus

Sanctissimus Tridentini decretum in

memoriam reduci mandavit, quatenus