AURELIANEN. 557

Relate vero ad alia recentiora legata, de quibus immi- nutum dumtaxat conquerimus reditum, aequum certe est iuxta mox dicta, ut pro rata imminuantur et onera. Utrum tamen ulterior quoque reductio facienda sit aut augendae missarum eleemosynae, controverti potest. Ex una enim parte observantia fundatoribus debita exigere videtur, ut assignatus- missarum numerus quoad fieri potest impleatur, et ideo a semel statutis stipendiis augendis abstinendum esse, eo vel magis quod unius libellae stipendium non sit aspernabile. At ex altera parte certum est quod ubi nimius est missa- rum celebrandarum numerus et earum eleemosyna tenuis y possit Ecclesiam missarum numerum reducere et augere sti- pendia, ceu Trid. Conc. docuit in cap. 4 sess. 25 cit. S. C. C. et saepissime egit, ut videre est in Tolentinaten. Com. voL 24 Martii 1888, Engolismen. F acuì. coad. 18 Augusti 1888, et ipse Benedictus XIV comprobat de synod. I. 13 c. ult. n. 28. Quin obiiciatur, stipendium unius libellae congruum quid esse ; nam valor monetae absolutus non est, sed metiri debet iuxta loci ac temporum circumstantias, imo, pro re de qua agimus, etiam iuxta cleri et ecclesiarum necessitates r unde in genere sufficientia stipendii desumi debet a dioece- sana taxa uniuscuiusque loci; quae cum in themate sit lib. 1,50, minor eleemosyna censeri potest insufficiens. In- super cum testatores missarum fundationes constituunt, so- lent quidem plerumque eleemosynas dioecesana taxa maiores, assignare, numquam vero minores: unde si ex temporum necessitatibus contingat, hanc taxam augeri, ad hoc aug- mentum etiam in legatis permittendum contrarii censeri non. possunt fundatores.

Relate vero ad celebrationem functionum cum minori so- lemnitate, ne plus expensarum fiat quam vires ferant res disceptatione caret.

Ea vero quae spectant evulgationem onerum in ecclesia eorumque satisfactionis, itemque commutato schedarum ma- nualium census cum aliis schedis legali titulo inscriptis, hoc prudentiae magis quam iustitiae negotium videtur.