558 IURIUM ET PRAEEMINENTIARUM

in incommodis L. un. c. De Offic. Vicar. eodemque iure ac pri- vilegio utitur Rota decis. 252. num. 7. part. 5. recent. Gratian. Discep. 298 num. 4. Cum igitur Oeconomus in iura et perti- nentias Parochi succédât, fingi nequit quomodo eidem relin- quenda sint tantum onera, atque e converso iura et praeemi- nentiae Communistarum hebdomadario tribui debeant.

Post haec parum immorandum censeo in tertio dubio. Sci- tum enim in iure est, quod in huiusmodi controversiis non attenditur maioritas vel minoritas personae, sed exercitium actus et indumentum sacrum ad effectum habendi praecedentiam. Si igitur Oeconomo competit ius omnes functiones ideoque et sup- plicationes peragendi, si ipse Parochi personam gerit, prono ve- luti alveo fluit, quod ad ipsum spectat et stolam deferre et in loco digniori incedere. Praesertim in cadaverum associatione, in qua stolae delatio est signum iurisdictionale prouti deduci- tur ex auctoritate Scarfant. in p. 3. addit. 89. n. 80; et omni iurisdictione hebdomadarius destitutus manet.

Ad quartum quod attinet dubium, satis superque esse vide- tur perlegere approbationem ordinationum quae ab Episcopo apposita fuit, ubi disertis verbis habetur: « Reservantes nobis » et successoribus nostris ius visitandi, computa videndi, ad- » dendi et mutandi et totum id et quantum pastorali incum- bit officio etc. » Quae verba adeo clara sunt, ut interpretatione non egeant, ad tribuendum Episcopo ius moderandi quolibet tempore Communistarum statuta ; interpretationi enim locus est quoties occurrit verbum dubitabile L. Et ideo H. ff. de leg. non vero quando verba per se clara sunt. Fortius autem hoc te- nendum, quia ipsi Communistae ne obmussitarunt quidem, quando Episcopus in decursu s. Visitationis de anno 1876, at- tenta redituum tenuitate, reduxit chori servitium.

Neque dici potest Episcopum amississe ius statuta mutandi, a lege fundationis ipsi reservatum, eo quod Episcopi anteces- sores hac facultate usi non fuerint, quia agitur de actibus fa- cultates, in quibus praescriptio non currit, nisi praecedente prohibitione et legitima acquiescent Portius de Manui, observ.