562 DIVISIONIS ET RESTITUTIONIS FRUCTUUM

Hinc episcopalis decisio omnino adversa tur constant i obser- van t i ae , ab Apostolica sede, saltem toleratae .

Hisce quoad praxim perpensis, quaestionem examinan- dam suscepit re la te ad leges canonicas, iisque Episcopi deci- sionem non minus contrariam esse , hisce verbis conten- di t . Ex iure canonico certum est, quod, vacante paroecia, Episcopus nominat Oeconomum, cui retr ibut io const i tui tur , eidem rependenda pro r a t a temporis , quo servi t ium praest i - t i t . Ora tor et iam oeconomus nominatus fuit ; sed a t t en t a be- neficii t enu i ta te , omnes paroeciae redditus, omniaque onera implenda Praesul eidem t radidi t . Qua de re , quum orator , servi t ium praest i ter i t e t onera impleveri t per undecim a n - nos, omnes redditus consequi debuisset pro annis undecim, min ime vero pro annis decem cum dimidio.

A t t amen quidquid sit de praxi general i , ius vigens in no- s t ra Dioecesi est illud a R. Camera spoliorum sequutum ; iuxta quod annus beneficialis incipit die pr ima Iuli i , desinit- e l e ad diem t r iges imum Iuni i . Quum vero Episcopi decisio tum praxi quae in dioecesi M. constanter observata fuit, tum iuri ecclesiastico adversetur , orator orationem suam conclu- dit expostulans, ut eadem decisio vel quavis firmitate dest i - t u a t u r , vel sin minus aequitat is gra t ia reformetur.

DEFENSIO EPISCOPI. EX a l te ra sed vero par te Episcopus M. facta ab oratore, haud recte enar ra ta , ut ipse ai t , corr i - gens, et obiecta circa praxim et leges ecclesiasticas in Dioe- cesi, hac de re vigentes , ex adverso prolata refutans, fru- c tuum distr ibutionis schema, ad evi tanda iurgia et scandala par t ibus contendentibus indictum, utpote consuetudini et iur i ecclesiastico in sua Dioecesi adhuc vigent i consonum confir- mandum esse sust inui t . Haec omnia large d e m o n s t r a t u r ab Episcopo, ut decisio, tecta sartaque manea t . Ostendit e t iam, sese suspensionem interminasse utr ique contendenti ad scan- dala Unienda, minime vero soli parocho, ut ipse re tu l i t . Quae suspensio incurrenda non erat ipso facto, sed postquam Vica- rius generalis retulisset , par tes contendentes concordiam res- puisse i n t r a perentorium tempus, ne parochia diutius pastore