Appendix XII 563

retur, spes esset per sectionem habendi vivum infantem: quia medi- camenta sunt directa ad sanitatem tuendam, et abortus evenit per accidens et concomitanter.

Alia quaestio, an mater praegnans ad sanitatem instaurandam et vitam propriam tuendam, absque iniustitia possit uti medicamentis de se aeque tendentibus ad sanitatem efficiendam et ad abortionem foetus animati? Alii negant, praeter eos qui negant in antecedente quaestione, atque negant, ob dictum s. Ambrosii : quod non sit sub- veniendum uni cum laesione alterius; et cum medicina tendat quoque natura sua ad exitium prolis, factum non caret culpa iniustitiae et homicidii formalis: alii probant argumentis, quae adducunt pro supe- riori sententia.

Omnes autem qui in hisce quaestionibus negarunt liceitatem, manifestum est negare debere liceitatem in nostra quaestione, an ad salutem matris tuendam liceat adhibere remedium quod directe interimat foetum cum matre moriturum: sed cum rationes, quas illi afferunt, nimis probent, ut merito in supra allegatis quaestionibus ab aliis auctoribus reficiantur, si in hac quaestione allegentur, quae- nam erit eorum auctoritas?

Sed in hac postrema quaestione, an ad salutem matris, ex impos- sibilitate partus moriturae, tuendam licet adhibere remedium quod consistat in occisione foetus cum matre alioquin certo morituri; quam ex professo pertractat, ut dixi, Raynaudus loc. cit., mirum est quomodu laudatus Bossius conatur reiicere argumenta Raynaudi: quasi enim diceres, per fas aut nefas rationes a Raynaudo adductas debere esse irritas. Id conatus esse Bossius ex eo videtur, quod (ut expresse dicit) communis theologorum sententia affirmet « ut rem « certam, id esse illicitum et contra iustitiam atque verum esse homi- « cidium » : quin consideraret, agi de sententia, quae non est aliud nisi opinio moralis prudentiae.

Quae cum ita sint cum fere omnes auctores tanta facili certitu- dine viderint intrinsecam rei malitiam et nihilominus sint inter se dissentientes in variis, quas considerant, quaestionibus, ita ut alii viderint rem licitam, et alii eandem rem viderint certo intrinsece malam: in tanta facili evidentia inquam rei per se malae, coniuncta cum dissensione opinionum, dicendum est eiusmodi facilem eviden- tiam vel certitudinem oriri aut ex principio quod sit praesenti quae- stioni extraneo, aut ex principio quod applicant, non recte intellecto, etsi quaestioni praesenti non extraneo, aut oriri ex applicatione eiusdem principii non recte facta ad casus quos considerant. Sed de his rationibus intrinsecis loquar in alio articulo. Haec quoad veteres Auctores.

Inter recentiores theologos adest Gury, cui praecesserat ipsa laudata ephemeris Revue des sciences, quam noster adversarius allegat, quamvis contendat casum ibidem propositum, et a cl. auctore