568 Epistola Encyclica

et vis subrogetur terreni imperii. Contra huiusmodi sacrorum

usurpationes pro iure et veritate catholica respondet magnus

Ambrosius : « Allegatur, imperatori licere omnia, ipsius esse

universa. Respondeo: noli te gravare ut putes te in ea, quae

divina sunt, imperiale aliquod ius habere. Noli te extollere,

sed esto Deo subditus. Scriptum est: quae De i , Deo; quae

Caesaris, Caesari. Ad imperatorem palatia pertinent, ad sacer-

dotem Ecc le s iae» . 1

Quod vero ad ipsas leges attinet, quibus memorata Moti-

vorum expositio praeficitur, licet eae speciem aliquam mode- rationis praeseferre fortasse videantur, si cum novissimis Bo-

russicis legibus comparentur, re tamen vera eiusdem rationis

et indolis sunt, eamdemque Catholicae Ecclesiae in Austriaca

ditione parant perniciem.

Nolumus singula earumdem legum capita prosequi; verum

silentio praeterire nullo modo possumus gravissimam iniu-

riam, quae ipsa harum legum propositione infertur Nobis ipsis

et huic Apostolicae Sedi, nec minus vobis, Dilecti Filii Nostri

et Venerabiles Fratres, ac toti populo Catholico istius Imperii.

Conventio nimirum inter Nos et serenissimum Imperatorem

anno 1855 inita, ac ab eodem catholico principe solemni

sponsione munita totique Imperio instar publicae legis promul-

gata, nunc Imperii Comitiis declaranda proponitur tamquam

omni prorsus ex parte abrogata et irrita, idque nulla cum hac

Apostolica Sede tractatione praegressa, immo et iustissimis

Nostris expostulationibus plane contemptis. Haec profecto iis

temporibus, quibus fides publica adhuc valuit, ne tentari qui-

dem potuissent ; nunc vero in hac tristissima rerum conditione

et tentantur et perficiuntur. Contra hanc solemnis pacti con-

venti violationem coram vobis, Dilecti Filii Nostri ac Venera-

biles Fratres, iterum protestamur; multo vero magis intimo

animi Nostri dolore denunciamus ac reprobamus iniuriam illam

toti ecclesiae illatam, dum et huius Concordati abrogationis et

» S. Amor. ep. 20, n. 19.