SACRAE ORDINATIONIS 5 7 i

« emolumentis, obventionibus et iuribus, quae solent fideles in « singulis paroeciis sacerdotibus erogare vel ob sacramentorum « administrationem, vel ob curam animarum.

« Quoad substantiam idem omnino est titulus in omnibus « dioecesibus, et tantum accidentaliter differt ob ipsius quali- « ficationem seu denominationem. Sic ex. gr. existit in hac « Archidioecesi titulus administrationis eodem modo ac illum « profert seu explicat Episcopus Chiapensis; vocari etiam ali- « quando solet titulus idiomatis seu linguae vernaculae. Nam « cum existant Indi qui tantum lingua vulgo dicta Mexicana, « Otonie et Mazahua utantur, iuvenes in Seminario versantes, « ac quamlibet ex his tribus linguis seu idiomatibus agnoscen- « tes, poterunt hoc uno titulo ordinari, dummodo illis populis, « ubi aliquo ex tribus supradictis idiomatibus utuntur, sacris « operam daturi sint. »

B i s c e l t a t i © Sy n o e t i c a .

EA QUAE CONSUETUDINI ADVERSARI VIDENTUR. Concilium Tridentinum in Sess. 21 cap. 2 de Refor. ne Ministri Sanctuarii cum ordinis dedecore mendicare aut sordidum aliquem quae- stum exercere cogerentur, statuit, neminem ad sacros Ordines promoveri posse, absque beneficio ecclesiastico, patrimonio vel pensione ad vitam sustentandam sufficiente. En praefati Conc. Trid. verba - ibi - « Statuit Sancta Synodus, ne quis deinceps « Clericus saecularis, quamvis alias sit idoneus moribus, scien- « tia et aetate, ad sacros Ordines promoveatur, nisi prius « legitime constet, eum, beneficium ecclesiasticum, quod sibi « ad victum honeste sufficiat, pacifice possidere. . . . Patrimo- » nium vero vel pensionem obtinentes ordinari posthac non « possint, nisi illi, quos Episcopus iudicaverit assumendos pro « necessitate vel commoditate Ecclesiarum suarum ; eo quoque « prius perspecto, patrimonium illud vel pensionem ab cis ob- « tincri, tabaque esse quae eis ad vitam sustentandam satis « sint ». Ex quo consequitur titulum s. Ordinationis fundari debere in re certa ac stabili, quae Clericis ad vitam susten- tandam sufficiat. Hinc recte definitum fuit a s. C. Congrega-