APPENDIX V. 575

sancta nostra. Si christianis illud non potest vendere , nec Uberum

dimittere, pacificis gentibus vendere posse respondi. Quid erat respon-

dendum?

R. In casu de quo agitur, et dummodo mancipium non sit bapti-

zatum, dominum non esse inquietandum.

S. C. S. Officii 17 Martii 1847 - Vic. Ap. Siam.

Dubia quoad emptionem servorum.

In Siamensi Regno triplicis generis sunt servi :- 1. Servi irredi-

mibiles qui sine Sponsore venduntur. Si forte moriantur, pretium illo-

rum a nullo exquiri potest, et penitus perditur. - 2. Captivi quos rex

elargitur vel mandarini inter se partiuntur, et si moriuntur eodem

modo perditur illorum pretium, quod a lege taxatum est ad centum

et quinquaginta circiter francos. - 3. Servi redimibiles, qui sub Spon-

sore emunlur, ita ut si fugiant, sponsor vel solvit pretium, vel in

fugitivi locum succedit. Si moriuntur, ordinarie dimidium solummodo

pretium a Sponsore exigitur. Secundum leges siamenses opera illorum

servorum in locum usurae reputatur, et, quando redimunt se, integrum

pretium solvere debent domino. His positis, quaeritur:

1. Utrum christiani possint emere servos irredimibiles, vel non.

2. Vel saltem possuntne cum tacita intentione ipsis relaxandi de

pretio suo pro rata parte illorum operae?

3. Quando autem opera adaequabit pretium, debetne illos dimittere

liberos, vel possuntne illos servare ut filios adoptivos, ipsis invitis,

humaniter illos tractando?

Aliquando evenit quod isti servi procreant liberos in sua servitute :

quando autem isti filii servorum, facti adulti, volunt e domo domini

sui exire, debent solvere domino pretium educationis, centum circiter

francos. Porro :

4. Christiani possentne exigere istud pretium in compensatione

alimentorum in pueritia expensorum? Admodum difficile est determi-

nare quantitatem pretii relaxandi, operae servorum correspondentem, et

multo magis difficile est inducere christianos ad talem compensationem

faciendam, propter exemplum paganorum , qui nihil omnino relaxant.

Ideo suppliciter ab E E . V V . postulamus ut, quantum fieri potest,

quasdam regulas circa istam materiam nobis describere dignentur, ita

ut neque dominorum, neque servorum iura laedantur.

Porro, ad maiorem rei ehicidationem, tertium articulum regulae

nostrae, qui sic se habet, a siamensi lingua in latinam hic transfero: