576 Appendix II

dem. Qui enim vagus non est, una cum domicilio habet parochum proprium, coram quo licet in loco a Tridentino immuni non tenetur sub poena irritante matrimonium inire, tenetur tamen lege discipli- nari, quae semper in Ecclesia viguit: vagus autem cum nullum habeat domicilium ita nullum habet Parochum, nullamque proinde legem, quae apud illum inire nuptias cogat. Itaque merito Kugler communem referens opinionem de matrim., n. 294 scribit: Peregrini invalide contrahunt in loco ubi Tridentinum receptum est, absque praesentia Parochi et testium, quamvis in propria Dioecesi Tridentinum non esset receptum... Imo quamvis in dicto casu peregrinus non vagus, neque domicilium, aut quasi domicilium figere volens, in loco Con- cilii recepti matrimonium contraheret coram loci Parocho et testibus, adhuc non modo illicite, sed etiam invalide ageret, quia non con- traheret corame-proprio parocho. Pignat., tom. 5, Cons. 79, n. 33, quandoquidem uti dictum est Parochum proprium domicilium tantum aut quasi domicilium facit.

Iam vero ad quasi domicilium, matrimonii causa, acquirendum duo haec simul requiri, actualem habitationem in Paroecia et animum habitationem illam continuandi^^ maiorem anni partem, adeo certa ac vulgaris doctrina est, ut in ea firmanda tempus tereré abs re esse existimem. Quod enim a non nemine aliquando audivi, Bene- dictum XIV, in Constitutione Paucis ad Archiepiscopum Goanum ad mensem unum quasi domicilium reduxisse, ita ut iure quodam novo quasi domicilium uno habitationis mense perfecte acquiri ad matrimonium valide contrahendum constituerit, id omnino et a veri- tate et a Benedicti X I V mente, et a communi opinione alienissimum esse censeo. Ut enim inter plurima, quae afferri possent, haec tantum dicam. Primo certum est, unanimem omnium doctrinam, perpetua sacrorum Tribunalium praxi comprobatam, etiam post praedictam Benedicti X I V Constitutionem, matrimonia coram parocho eius loci, ubi quis rusticari solet, contracta esse nulla; neque sane aliam ob rationem, nisi probatum est, contrahentes non solere esse ruri maiori parte anni, neque etiam pro dimidia, sed tantum per tres aut qua- tuor menses quae verba sunt S. Rotae apud Sánchez, de matrim., 1.3, disp. 23, n. 12, § Et confirmatur. Quae porro doctrina teneri amplius non potuisset, neque posset, si Benedictus X I V ad unum mensem quasi domicilii tempus coarctasset. Deinde notum est, constitutionem Paucis a Benedicto X I V editam esse ad mala ex similibus matri- moniis (quae scilicet extra patriam contrahuntur, atque iis praeser- im in locis, ubi lex Tridentina de clandestinitate publicata non fuit)

obvianda ut in ipsa Constitutione legitur. Hoc vero proposito fine, absurda profecto, tantoque Pontifice indigna fuisset illa ad unum mensem quasi domicilii reductio; quippe quae ea matrimonia, quibus salutare aliquod obstaculum ac remedium apponendum erat, faci- liora potius reddidisset ; ideoque malis illis gravissimis, quae a Goano