586 INDEX GENERALIS evincitur, quod etiam viduis fides praestanda sit, quamvis cum viro cohabitaverint, ne dispensationis remedio priventur: utpote quae per aspectum probare nequeant matri- monium non esse consummatum, ib.

Coniecturae, indicia, praesum- ptiones aliaque argumenta, coniun- ctim ponderanda in facto occulto, constituunt probationes certas, cer- titudine morali, cui innititur iudi- cis animus, quoties deficiant pro- bationes certae, physica certitudi- dine. pag. 362.

Quum sacramentum matrimonii in consensu versetur, ideo contra- hentes plena frui libertate debent ne irritum fiat actum, in quo ra- tionabiliter exposcitur maior liber- tas, quam in aliis civilibus conven- tionibus, quae auctoritate iudicis aut partium dissensu rescindi queunt, pag. 466.

In personis extraneis tantum re- quiritur an constet, eum qui metum incussit fuisse terribilis naturae, sive solitum minas exsequi; non vero in parentibus, quibus ex iure re- verentia debita est; et ideo ad irritandum matrimonium sufficit ex DD. metus reverentialis, iunctus periculo mali gravis, probabiliter opinati ex sola parentis indigna- tione, ibid.

Indolis et natura matrimonii ea est ut perpetuum amoris con- stituat vinculum et animorum con- iunctionem ; et ut contrahentes si- bi invicem suas donent personas : quod fieri nequit sine consensu vero

eorumdem, per quem imprimis nu- ptiae perficiuntur, pag. 493.

Hinc nullum est matrimonium, quatenus unus ex contrahentibus ex propria malitia simulaverit consen- tire et contrahere, vere tamen et ex animo non consenserit : quia non verba externa aut eorum sonitus, sed animus et voluntas sese obli- gandi, matrimonium efficit: Cap. Tua nobis 20 de spons. ibid.

Contrahens, qui ita non con- sentit, graviter peccat, peccato iniu- stitiae in contractu, et peccato sa- crilegii in sacramento. Ibid.

Matrimonium, quoad cognationem spiritualem

Communissima veriorque ha- betur sententia cum Fagnano et Sánchez, quae tenet cognationem spiritualem contrahi a solo man- dante, quum infans suscipitur pro- curatorio nomine, pag. 417.

Etenim quum ex regula 12 in 6, qui facit per alium est perinde, ac

si faciat per seipsum: ideo conse- quitur solum patrinum, a parentibus designatum, haud eius procurato- rem, contrahere spiritualem cogna- tionem, ibid.

Idque colligi videtur etiam a pa- ritate et ab absurdo: a paritate^

nam qui matrimonium per procu- ratorem contrahit, vere contrahit: ab absurdo autem, quia si mandans non fieret patrinus, nullus adesset patrinus, eoquod procurator, non