586 EX S. C. RITUUM

Quare haud minus recte et nos de eadem dicere possumus, quid- quid suadere studeat Censor dum ea vitio potius quam virtuti ver- tenda asserit, quemadmodum de Maria Magdalena Martinengo a Barco in decreto super miraculo V nonas Iulii vertentis anni edito dictum est : poenitentiae exempla reliquit admiranda magis quam imitabilia. Vulgus ipsum iam probe est edoctum, plura austerita- tis exempla in historiis sanctorum perlegi, quae admiratione qui- dem digna sunt, minime tamen imitationi proposita. Ne vetera ex- empla recolam, quae vel apud ipsum Benedictum XIV relata pro- stant Regentium commodo, unum adhuc commemorabo Benedicti Iosephi Labre, qui Canonizationis honores a sapientissimo Ponti- fice nostro Leone XIII promeruit, et cuius vitae historiam nemo ignorat. De eo, ne maiora satis cognita referam, haec in memo- riam revocare sat est quae in Breviario Romano leguntur: Corpo- ris plene oblitus, tecto, ut plurimum carens, sordidis lacerisque pannis indutus, victitans analectis oblatis aut etiam a sterquilinio promptis, erosus insectis, solidos fere dies in templis ducerle con- suevit. Iamvero si sordes, quibus tam eximius evangelicae pauper- tatis cultor delectari visus est, Sacer hic Ordo non despexit et ne- mo bonus vituperavit, eccur vitio vertendae erunt immunditiae ab illis haud multum dissimiles, queis, Deo sic volente et adiuvante, Ioanna Delanoue corpus suum afflictavit?

Parum quoque proficit Censor lectissimus dum ex Mariae Lai- gle commentariis, ubi observatio praecepti, quod novus Dei Famu- lae spiritus moderator Sacerdos G-ennettau eidem fecerat, ne die- bus festis merces suas venundaret, veluti heroicae virtutis actus designatur, nempe un sacrifice héroïque, suadere conatur famam sanctitatis non ex virtutum praestantia, sed ex imaginoso Sororum ingenio ortam esse. " Si divinis parere iussis, ita Censor, si quod boni omnes faciunt heroicum est, mundus totus heroicis virtutibus ditatus est ". Quidni? Faxit Deus ut omnes quos bonos censemus ac dicimus divinis cunctis mandatis obtempèrent, nobisque haud difficile erit ostendere totidem extare viros sanctos, quorum ope infelix haec aetas nostra maxime indiget! Ecquid divina mandata praeseferunt, ecquid nobis imponunt? Nihil profecto aliud quam Dei voluntatem, ita aperientis quid a nobis praestandum quid vi- tandum sit. Atqui haec est voluntas, sanctificatio vestra, quemad- modum praedicat Apostolus. Qui ergo Dei praecepta servavit, qui potuit transgredí et non est transgressus, facere mala et non fecit, is profecto iam satis suae sanctificationi consuluit. Non enim ad