588 Ex S. C. Concilii

nem, constat ex consuetudine, ut in causa S. R. C. Monaste- rien. 14 Iunii 1845 ad I, n. 2892 ». Consonat S. C. C.

in Brixien.-Legati pii 12 Iunii 1858, ubi, imposita a fun- datore obligatione celebrare faciendi in perpetuum 350 Mis- sas in commodum populi, declaratum fuit: « Non constare de onere applicationis Missarum »; necnon in Tridentina- Applicationis Missarum 27 Febr. 1760, et in Mediolanen.-

Oneris Missarum quoad applicationem 21 Nov. 1903 ( i ) .

Nec aliter opinatur Curia Mediolanensis, quae in sua informatione probabilius excludendam esse Missae applicatio- nem observat, quia beneficii fundator potius consuluisse vi- detur honestae substentationi suorum descendendum presby- terorum quam cultui et animarum suffragio.

Ex adverso observari potest quod in capellaniis perpetuis, imposita capellano Missae celebratione, etiam eius applicatio imposita praesumitur, uti tradit Benedictus XIV (Instit. eccl. 36, n. p): « Pro Sacrificii applicatione' obtinenda satis est, ut ipsius celebratio indicatur. Si quis autem se applicationis onere prorsus immunem esse contendat, apertissime docere debet, a pio testatore Missae celebrationem unice requiri et sacerdotis arbitrio permitti, ut fructum Sacrificii, cui libuerit, attribuat. Hoc pacto constituit S. C. Concilii die 18 Mar- tii 1 6 6 8 , eamdemque sententiam perpetuo secuta fuit, cum simile aliquid evenit ». Eadem citatus Pontifex habet in opere (De Sacri/. Missae, lib. ß, cap. p, n. 2), quaeque iam per

extensum relata fuere in citata causa Mediolanen. Ferraris praeterea (Bib. can., v. Missa, art. ß, n. ly) nonnullas tradit regulas ad dignoscendum, quando praesumi potest testatorem tantum Missae celebrationem voluisse praescribere: « Opinio S. C. Concilii, ait ipse, est quod in capellaniis perpetuis cum onere Missarum, regulariter sacrificium est applicandum pro fundatore, nisi aliud praeseferat eius voluntas, vel ex-

(1) Cfr. Acia S. Sedis, vol . 36, p. .475-481.