Acta Pii Pp. XII 589

dit. Gregoriani concentus, quos Romana Ecclesia ut rem pro-

priam habet, utpote antiquitus a maioribus acceptam ac per

saeculorum decursum sub impensam suam tutelam custoditam,

quosque christifidelibus ut rem itidem propriam proponit, atque

etiam in nonnullis Liturgiae partibus omnino praescribit,171 non

modo sacrorum Mysteriorum celebrationem magis decoram ma-

gisque sollemnem efficiunt, sed summopere etiam conferunt ad

adstantium fidem pietatemque adaugendam. Quam ad rem De-

cessores Nostri imm. mem. Pius X et Pius XI decrevere - idque

Nos libenter auctoritate Nostra confirmamus - ut in sacris

Seminariis religiosisque Institutis Gregorianus cantus diligen-

ter studioseque coleretur, utque, praecipua saltem apud templa,

veteres cantorum Scholae restituerentur; quod quidem haud

paucis in locis felici cum exitu factum est.172

Praeterea « quo actuosius fideles divinum cultum partici-

pent, cantus Gregorianus, in iis quae ad populum spectant, in

usum populi restituatur. Ac revera pernecesse est ut fideles,

non tamquam extranei vel muti spectatores, sed penitus Li-

turgiae pulchritudine affecti, sic caerimoniis sacris intersint ...

ut vocem suam sacerdotis vel Scholae vocibus, ad praescriptas

normas, alternent; quod si auspicato contingat, iam non illud

eveniet ut populus aut nequaquam, aut levi quadam demis-

soque murmure communibus precibus, liturgica vulgarive lin-

gua propositis, vix respondeat».173 Coetus, qui intento animo

altaris Sacrificio interest, in quo Servator noster una cum filiis

suis, sacro cruore redemptis, immensae caritatis suae epithala-

mium canit, silere procul dubio non potest, quandoquidem

(( cantare amantis est » , 1 7 4 et quemadmodum iam antiquitus in

proverbium venit, « qui bene cantat, bis orat ». Itaque militans

Ecclesia, populus nempe una cum Clero, triumphantis Ecclesiae

canticis Angelorumque choris suam inserit vocem, omnesque

simul magnificum aeternumqüe Sanctissimae Trinitati conci- 1 7 1 Cf. Pius X, Litt. Apost. Motu Proprio Tra le sollecitudini. 1 7 2 Cf. Pius X, loc. cit.; Pius XI, Const. Divini cultus, II, V. 1 7 3 Pius XI, Const. Divini cultus, IX. 1 7 4 S. AUGUSTIN., Serm. CGCXXXVI, n. !..