590 EPISTOLA ENCYCLICA

firmior in dies adseratur, Vos hoc loco peculiari cum affectu appellamus, Venerabiles Fratres, et vehementer hortamur, ut pro sacerdotali zelo et pastorali vigilantia Vestra fideles Vobis créditos religionis amore incen- datis, quo propius et arctius huic Cathedrae veritatis et iustitiae adhaere- ant, omnes eius doctrinas intimo mentis et voluntatis assensu suscipiant; opiniones vero eliam vulgatissimas, quas Ecclesiae documentis oppositas noverint omnino reiiciant. Qua in re Romani Pontifices Decessores Nostri, ac demum sa. me. Pius IX, praesertim in oecumenico Vaticano Concilio prae oculis habentes verba Pauli: « Videte ne quis vos decipiat per phi- losophiam et inanem fallaciam, secundum traditionem hominum, secun- dum elementa mundi et non secundum Christum » ( 1 ) , haud praeter- miserunt , quoties opus fuit, grassantes errores reprobare et apostolica censura confodere. Has condemnationes omnes, Decessorum Nostrorum vestigia sectantes, Nos ex hac Apostolica veritatis Sede confirmamus ac iteramus, simulque Patrem luminum enixe rogamus, ut fideles omnes per- fecti in eodem sensu eademque sententia idem Nobiscum sapiant, idem- que loquantur. Vestri autem muneris est, Venerabiles Fratres, sedulam impendere curam, ut caelestium doctrinarum semen late per Dominicum agrum diffundatur et catholicae fidei documenta fidelium animis mature inserantur, altas in eis radices agant et ab errorum contagione incorru- pta serventur. Quo validius contendunt religionis hostes imperitis homi- nibus, ac iuvenibus praesertim ea discenda proponere quae mentes ob- nubilent moresque corrumpant, eo alacrius adnitendum est , ut non solum apta ac solida institutionis methodus, sed maxime institutio ipsa catholicae fidei omnino conformis in litteris et disciplinis vigeat, prae- sertim autem in philosophia, ex qua recta aliarum scientiarum ratio magna ex parte dependet; quaeque non ad evertendam divinam revela- tionem spectat, sed ad ipsam potius sternere viam gaudet, ipsamque ab im- pugnatoribus defendere, quemadmodum nos exemplo scriptisque suis Magnus Augustinus et Angelicus Doctor, caeterique christianae sapientiae Magistri docuerunt.

Optima porro iuventutis disciplina ad verae fidei et religionis mu- nimen atque ad morum integritatem a teneris annis exordium habeat necesse est in ipsa domestica societate ; quae nostris hisce temporibus misere perturbata , in suam dignitatem restitui nullo modo potest nisi iis legibus, quibus in Ecclesia ab ipsomet divino Auctore est instituta. Qui cum matrimonii foedus, in quo suam cum Ecclesia coniunctionem significatam voluit, ad Sacramenti dignitatem evexerit, non modo marita- lem unionem sanctiorem effecit, sed etiam efficacissima tum parentibus tum proli paravit auxilia, quibus, per mutuorum officiorum observan- tiam, temporalem ac aeternam felicitatem facilius assequerentur. At vero

(1) Ad Goloss. 2, 8.