INDEX ENERALIS 591

primaevam institutionem, sive per unionem, quam dicunt accesso- riam. pag. 408.

Quum animarum cura inest ca- pitulo priori modo, seu per unio- nem subiectivam, ex iure communi cogi nequit Capitulum ad deputan- dos Vicarios perpetuos, sed valent Capitulares per Vicarios temporales, a se constitutos, curam exercere actualem ibid.

Vicarius huiusmodi haud exer- cet parochiale ministerium pro- prio, sed canonicorum aut collegii nomine; cum ius parochiae sit apud unumquemque canonicum in soli- dum, et alius non sit rector quam ipsum Capitulum et Canonici in universum, ibid.

Quamobrem Capitulum possi- dens curam habitualem et actualem, per subiectivam unionem,potest pro lubito eligere ac removere vicarios, et ab Ordinariis nil aliud exposcitur, quam vicariorum confirmationem pro sacrorum administratione, p. 409.

Quando autem paroecia unita sit secundo modo, nempe unione accessoria, ex Doctorum sententia, Episcopi possunt cogere Capitula ad eligendos vicarios perpetuos ; nam hoc in casu Capitulum non est verus Parochus, neque habet imme- diatum officium animarum ibid.

Pensio

Decretum cum nuperrimis sem- per est applicandum, cum amissio vel diminutio redituum beneficii locum habeat, pag. 560.

Statuta iam et accepto habita

ficiuin curam animarum habens, ab aliquo obtineri possit, nisi per examen et Ordinariorum approba- tionem. 227.

Quinimo etiam nunc viget De- cretal. Alexandri III. in cap. 4 de officio Archidiac. qua erui datum est, per solam Episcopi approbatio- nem obtineri posse beneficium, cu- ram animarum habens: « mandamus (ibi Archidiacono praecipitur) ut nemini sine licentia et mandato Episcopi curam praesumas commit- tere animarum. » ibid.

Parochus quoad renuntiationem

Sortilegium, sodomia, fraudes tales sunt noxae in parocho, quae nullo modo ab Ordinariis tolerari valeant, pag. 507.

Nihilominus existentibus etiam in manibus Ordinarii admissarum culparum probationibus,absque pro- cessus confectione, ad perpetuam parochi titularis remotionem pro- cedi nequit, ibid.

Mala sui conscientia et plebis odium inter praecipuas recensentur causas edendae resignationis. ibid.

Resignatio , quae ad maiora mala vitanda cuidam proponitur, ab eoque accepto habetur, utpote sub metus influxu emissa, ac nul- litate infecta haberi nequit, cum timor hoc in casu ab extrinseco sit, non ab intrinseco, ibid.

Paroecia quoad unionem

Paroeciae uniri possunt Capitulis, duplici modo: nempe per unionem subiectivam, principaliter et per