HISPANIARUM ETC. §91

Curia agatur,; cui regulae iudices universim conformare se te- nentur in causis ecclesiastici fori omnibus sub poena nullitatis. Et cum lex non distinguat, nec nobis licet distinguere. Pa rum ergo refert num sit iudex Ordinarius aut delegatus, Vicarius generalis aut capitularis. Summus Pontifex cum novum hunc appellationum in transmarinis ordinem institueret, non'al iquas sed omnes omnino sententias curiarum ecclesiasticarum com- prehendit. Nec aliter contingere potuit; nam motiva a rege pro- ducta in sua petitione et a S. Pontifice admissa, incommoda nempe gravissima « distantiae » et « dispendiorum » causas omnes aeque afficiunt. Qua ratione ergo eximerentur sententiae in causis castrensibus eiusdem regionis? Siquidem istae non minus quam illae forum ecclesiasticum et Hispaniae colonias respiciunt, quibus providere voluit S. Pontifex lege « Exposcit », quae proinde causas castrenses comprehendit cum ceteris om- nibus illarum regionum iudiciis. Sane hoc tenendum, nisi RR. PP. iurisdictionis castrensis auctores specialem appellationum ordinem in sententiis subdelegatorum castrensium servandum praescripserint. Verum Innocentius X aliique Pontifices, qui hanc iurisdictionem initia verunt et perfecerunt pro Hispania, et Benedictus XIV qui similem omnino concessit Regi Sardiniae « Quoniam in exercitibus » 28 Maii 1746, ne verbum quidem de appellationibus habent. Statuunt simpliciter : « omnes causas ecclesiasticas, profanas, civiles, criminales et mixtas inter seu contra praefatas aliasque personas in exercitibus praedictis com- morantes, ad forum ecclesiasticum quovis modo pertinentes, etiam summarie, simpliciter ac de plano, sine strepitu et forma iudicii, sola facti veritate inspecta audiendi et fine debito termi- nandi, contra inobedientes quoslibet, ad censuras et poenas ec- clesiasticas procedendi, illasque aggravandi et reaggravandi, au- xiliumque brachii saecularis invocandi ». Fateor mihi haec verba legenti vehementem surrexisse suspicionem vel coniecturam, quod RR. PP. in hac materia iudicii castrensis morem sequi vo- luisse qui passim apud nationes viget quoad causas militares, iuxta quem appellatio non admittitur et post unicam sententiam a duce confirmatam, res exequutioni mandatur. Etiamsi huius- modi coniectura respuatur, ceu benignitati et prudentiae legis- lationis ecclesiasticae haud consona, inferre nihilominus cogi- mur quod in sententiis subdelegatorum servari debeat ordo, in peninsula quidem, qui pro ceteris eiusdem loci iudiciis statuitur;