HISPANIARUM ETC. 593

Acta, Tom. XXIV. fase. CCLXXXVI. 38

fateri debent dictos fideles in regionibus transmarinis commo- rantes Episcopis quoad appellationes subiectos mansisse. Re- vera quamvis Litterae Pontificiae super iurisdictione castrensi Hispaniae non solum, sed etiam aliae Benedicti XIV quae si- milem pro regno Siciliae iurisdictionem instituunt, facultates omnes concessas etiam minimas expresse recenseant, nec ver- bum in ipsis invenitur appellationes respiciens. Dicemus ne Innocentium X aliosque Pontifices, dum castrensem iurisdictio- nem instituèrent nonnihil iurisdictionis ab Episcopis abstulisse, quin id in praesules castrenses contulissent? Sed hoc est ab- surdum; nam ii Pontifices potestatem pastoribus exercitus tri- buere animo intendunt, Episcoporum autem iurisdictionem im- minuere consequenter tantummodo passi sunt.

Pariter Episcoporum iurisdictioni contraria minime apparet constitutio Clementis XIV, qua Rotae Matritensis tribunal creavit. Tribunal istud instituit ad causas cognoscendas, quas nonnisi Se- des Apostolica aut iudex ab ea delegatus dirimere poterat; et eas tantum causas tribunali Rotae supposuit, quas Auditor Apostolici Nuntii prius iudicabat. Sed certum videtur Auditorem Nuntii nun- quam post saepedictam Gregorii XIII dispositionem, ius sibi vin- dicasse cognoscendi causas, sive a iudicibus ordinariis, sive a delegatis castrensibus in transmarinis regionibus definitas. Aliis verbis Apostolici Nuntii Auditori primum, deinde tribunali Rotae Matritensis concessum est ecclesiasticas Hispaniarum causas dirimere, quae alias Romam deferendae erant. Sed transmari- nis in regionibus haud ullae causae ecclesiasticae Romae diiu- dicandae supererant, posteaquam Gregorius XIII statuerat, « in causis tam criminalibus, quam civilibus quibuscumque forum ecclesiasticum concernentibus », omnes iudiciorum gradus inibi expleri, et specialem appellationis ordinem illis in regionibus, sub poena nullitatis actorum servandum definiverat, « Decer- nentes omnia et singula, alias quam ut praemittitur intentata iudicia, nullius roboris vel momenti fore, et quascumque dein- ceps, modo praedicto non servato, interpositas vel interponen- das appellationes, nullas, irritas et inanes existere, sicque per... quoscumque iudices et commissarios quavis auctoritate fulgen- tes, etiam loci Ordinarios et causarum Palatii Apostolici Audito- res (sublata eis"et eorum cuilibet quavis aliter iudicandi facul- tate) iudicari debere, irritum quoque et inane, si secus, super