IRREGULARITATIS. 595

nis ad suscipiendum, servatis servandis, primam clericalem ton-

suram et minores et sacros ordines usque ad Presbyteratum in-

clusive, facto verbo cum Sanctissimo.

Ex QUIBUS COLLIGES I

I. Universalem Ecclesiae legem, quae arcet a sacris ordini-

bus suscipiendis corpore vitiatos, non aliam habere causam,

quam expeditum exercitium ecclesiastici ministerii eiusdemque

decorem (1).

II . Quare non omnes, qui aliquo corporis vitio seu incom-

modo laborant censendos esse irregulares, nisi eiusmodi vitium

incommodumque tale sit, quod exercitium ministerii ordini ad-

nexi aut impeditum reddat aut periculo exponat , vel dedecus,

admirationemque inducat, aut scandalum in populo creet.

III . Hinc surdastrum, ex communi auctorum sententia, i r -

regulärem non censeri : nihilominus dispensationem ad cautelam

petitam, S. Congregationem ad cautelam concessisse, quin ta-

men dispensationem eiusmodi extenderat indefinite, ex quo for-

tasse comprehendi posset quoque Episcopatus.

(1) In canonibus qui sub nomine Apostolorum veniunt in can. 77 iuxta editionem accuralissimam Emi Cardina- lis Pitra legitur: Si quis sit vel oculo orbatus, vel oblaesus femore, dignus ta- men sit Episcopatu, fiat. Non enim eum corporis damnum inquinai, sed animae vitium. Usu tamen invaluit, ut qui oculo sinistro orbaretur, qui dicitur oculus ca- nonis, ob difficultatem legendi Canonem irregularis haberetur.

Atque in subsequenti canone, quem supra retuli, in quo leguntur verba, non ut pollutus, idem Cardinalis in eo eru- ditissimo opere , ex coniecturis non spernendis, censet legendum esse: non ut laesus.

Nec aliter in Decretalibus reperitur; legitur enim in cap. I. de Corp. vitiatis responsum Alexandri Iii. his verbis: De Presbytero Campaniae, qui duellum spon- te obtulit et oblatum suscepit, et in eo partem digiti amisit, respondemus, quod cum ipse non perdiderit tantum de di-

gito quin sine scandalo possit solemni- ter celebrare, satis potes post peractam poenitentiam cum eo misericorditer agere et permittere ipsum in suo ordine mini- strare, licet eius excessus gravis admo- dum extitisset. Et responsum quoddam Innocentii III. in cap. 7. eod. tit. sic le- gitur: Thomas monachus proposuit, quod cum in annis puerilibus esset constitutus, quaedam barra (idest virga) ferrea su- per dexterae suae pollicem fortuitu casu cadens ungulam avulsit ab eo. Quocirca mandamus, quatenus si ad frangendum eucharistiam sit in pollice ipso potens, et aliud canonicum non absistat, propter deformitatem huiusmodinon dimitlas,quin eum ad ordinem promoveas Sacerdotis.

Irregularis quidem iuxta sacros ca- nones habetur et eunuchus, qui se spon- te absciderit; attamen removetur ab alta- re non tamquam corpore vitiatus, sed tamquam sui homicida, ut expresse legi- tur in Canonicis Apost 22, 23, 2i, et ex can. 1 Concilii Nicaeni eruitur.