RENÜSCIAT10NIS. 597

a quo consilium capiendum postulaverat ad Episcopum mis i t , omissa tamen subsignatione diei, quam subsignare commisit sive eidem Parocho N. sive Episcopo, tardiori quo fieri posset t em- pore, ut interim paroeciae suae redditus percipere prosequeretur. Preces praeterea adiecit, ut Episcopus ab huiusmodi tricis ipsum solveret atque testimoniales literas sibi daret et pecuniarium subsidium ex. dioecesano thesauro.

Episcopus, accepta paroeciae resignatione, Livio adpromisit se operam daturum esse ad eas supprimendas epistolas. Rebus sic compositis Livius in aliam urbem se contulit.

Verum eiusmodi repentina paroeciae desertio occasio fuit ru- moris excitandi adversus bonam Parochi aestimationem.

Denique Livius, sive quia cognovisset se nihil habere com- mune cum processu mulieris, sive, alia quavis de causa, pericu- lum quodvis scandali abesse, scripsit Episcopo atque conquestus est de rumoribus sibi infaustis in paroecia vulgatis, et simul impugnavit resignationis paroeciae validitatem ex duplici causa, tum quia subsignata dies non esset, tum quia illa extorta fuisset ex metu et ex titulo notorie falso. Subiunxit autem, quod si haec resignatio necessaria fortasse postea existimaretur, de hoc negotio, se cum Episcopo esse acturum; interim tamen se exi- stimare tum ob proprium, tum ob paroeciae honorem, tum ob obligationes pro paroecia contractas et aes alienum, se in eam redire debere.

Vicarius Generalis ex mandato Episcopi respondit, eius pa- roeciam iam alteri Parocho esse commissam, et resignationis actum fuisse data munitum a Parocho N. cui ipse Livius facul- tatem fecerat atque Cultuum Ministro fuisse transmissum.

Hisce non acquievit Livius, nova missa epistola, Episcopo supplicavit ut propriis paroecianos restitueretur, qui praeclaris- sima venerationis et benevolentiae signa sibi adhuc significave- rant. Re quidem vera paroeciani preces admoverant tum Mini- stro Cultuum, tum Apostolico Nuntio, ut sibi Parochus Livius restitueretur.

Verum cum Episcopus huic secundae epistolae non respon- disset, aliam recepit, qua Livius significavit, se S. Sedem appel- lare, 1° adversus actum resignationis tituli paroecialis inamovi- bilis tamquam ex coactione ab Episcopo emissum ex falso titulo aut erroneo , et sine ulla diei data manu propria subscripta: