602 EX S. G. RITUUM

dites que tout ce qui me regardait en personne, je n'avais qu'à suivre mes voies. Voyant que vous me laissez à moi-même, je me suis trouvée obligée de suivre mes dispositions. Si vous ne le vou- lez pas, faites m'en une expresse défense, et je ne le ferai plus ; mais si vous me laissez à moi-même, je continuerai ".

Hisce auditis seduloque pensatis, si quis alternationem propo- nere vellet, an Dei Famula vel Confessarius eius peccaverit, in- cunctanter reponere possumus, neque hunc neque illam fore re- prehensione dignos. Non Ancilla Dei, quae vilf despectu que vestitu utebatur, ut internae externam corporis mortificationem, ad quam divinitus excitabatur, sociaret, atque immerens obiurgata, ita vo- lente Deo, immeritam obiurgationem pertulit, seque ad exequenda exprobratoris iussa, quamvis suis optatis adversarentur, paratissi- mam exhibuit. Non eius Confessarius, utpote qui datae veniae obli- tus, obedientiae sibi debitae defectum agnovit in nova Dei Famu- lae agendi ratione, quae abnormis et ab humanae prudentiae re- gulis prorsus aliena videbatur, eamque ad saniora consilia revocare acerrima obiurgatione voluit. Paucis itaque dicam: uterque suo iure in re non mala usus est. Vix autem refutatióne indigent ea, qui- bus Censor ostendere adnititur Confessarii oblivionem de venia data Servae Dei iuxta morem suum se gerendi in corporis afnictationibus, non revera contigisse uti a Maria Laigle asseritur, sed opinioni istius menti iam ante insitae fore tribuendam, siquidem Confessarius, qui ita acriter Dei Famulam habuit, eidem fuerat divinitus datus. Se- mel atque integra narratio a Mariae Laigle commentariis hausta est, quo iure Censura laciniam sibi faventem arripere, et particulam sequentem reiicere vellet? Nonne omnia iura vetant, ut quoties ali- cuius facti unus auctor, sive testis, sive historicus, habeatur, eius dicta proscindantur? Haud ignorare potest scientissimus Censor, quod difficultates ex aliquo probationum genere petitae satis pro- fligatae censeri debent, si eodem probationis genere ostendatur ea- rum infirmitas. Neque mirum eidem videri debet, quod Confessa- rius in moderandis corporis austeritatibas a Dei Famula dissenti- rei, eamque tam acriter o.biurgaret, licet eidem divinitus datus, quum historia testetur haud semel inter sanctos quoque viros hisce aliis- que in rebus haud raro extitisse dissidia, quae tamen nihil de utrius- que eximia virtute ac sanctitate detrahunt.

Nodum in scirpo quaereret solertissimus Censor, si obiiciendi materiem extrudere conaretur ex iis, quae iterum ex commentariis Mariae Laigle decerpta in § 27 animadversionum Patribus Emis