FAVENTINA 603

dum asserit id eodem modo evenisse in paterna domo ubi a Nicolao visitata pluries cum eodem copulam carnalem ha- buit, manifeste demonstrare praesumit, patrem ipsum, vel maritum ad reddendum 'coniugale debitum per vim, et me- tum gravem eam coegisse : quod rationabiliter nec potest nec debet admitti. Pater siquidem antiqua benevolentia filiam prosequebatur, oblitis quae matrimonium praecesserant, aegro- tum curavit, et ad sponsum conduxit recuperata sanitate etc. Nicolaus vero non adeo perditae indolis erat, ut violenter domum Soceri sui ingrederetur, et vi, ac metu gravi copu- lam carnalem a Teresia extorquere voluisset.

Nec pariter audienda est dum dicit Nicolao Vaccari ad- haesisse absque affectu maritali, quia quod dicit, gratis as- serit. Si per plures dies Cum ipsa in paterna domo mora- batur, qua vi debitum viro reddebat? 2. pluralitas actuum coniugalium contra ipsam militat; 3. affectus cordis forum internum respicit, et Deus tantum intuetur cor; heic autem de actibus qui ad forum externum spectant, loquimur; 4. quia factum externum iuxta vulgare axioma, praesumitur recte factum, id est prout erat faciendum de iure. Iure meritoque ergo concludendum est Teresiam Minzolini, non solum qua- ter ad matrimonium cum Nicolao consensisse, sed etiam non vi, aut metu, sed sponte et libere consumasse. Quapropter ad rem faciunt sequentia ex Capite Insuper deprompta his verbis : « Ab accusatione enim matrimonii repellitur mulier quae matrimonium ab initio quidem invita, et gravi metu coacta contraxit, et postea carnalem copulam admisit » Schmalzgrueber part. 4 tit. 18. Et in casu nostro etsi Ora- trix ab initio aliqualiter invita fuerit, postea tamen amore divitiarum capta, sponte consensit. Deinde cum a fide, et promissione data et acceptata recedere videretur, Pater mi- nis iuste aliquantulum institit, ut fides Nicolao data serva- retur, quae minae si metum aliquem in filiam attulerunt, metus iuste incussus dicendus est, et non gravis, sed ad summum reverentialis nuncupandis, non ad extorquendum matrimonium, cui iam mulier assensum dederat, sed ad ad-