FAVENTINA 611

minas intercessisse, non facile tamen credam, patrem serio filiam unquam comminatum fuisse. Imo in confessis est pa- trem desideria sua Teresiae voluntati semper postposuisse.

Profecto Teresia fatetur: patrem sibi dixisse, dum Ec- clesiam peterent ad ineundas nuptias; si autem id facere debes per vim... Recitata verba, in actu matrimonii a patre prolata, luculenter demonstrant, patrem nec antea, neque eo momento vim ullam filiae intulisse.

Liquet itaque non Teresiarn patris, sed patrem Teresiae voluntati obsequi in more habuisse. Neque mirum est: fa- veñtinus enim sacramenti vindex affirmat, Teresiarn vivaci- tatem non ordinariam semper possedisse, praesertim vero tempore huiusmodi matrimonii.

Nec satis : Teresia percontanti pudici : ante matrimonii celebrationem ivisti ne, sicut fieri solet,- ad parochum ad ostendendum, te sponte et libere inire nuptias, respondit : utique perrexi, sed absque seria voluntate. Rursum percontata : habuisti ne copulam carnalem cum marito, respondit : aliquan- do, sed semper per vim. Postremo : quando vir domum tuam petivit, indulsisti ne genio matrimoniali? reponit illa: ali- quando, sed semper per vim. Dic, quaeso, quis sit huiusce violentiae auctor. Non certe pater: quoniam iste filiam a domo viri ducebat et reducebat pro ipsiusmet filiae labitu. Non vir: quia Nicolaus statim ac se haud exoptatum sensit uxorem invisere destitit.

Neque me movent quae testes a Teresia inducti referunt de fama. Fama enim fortasse de matrimonio haud spontaneo non autem de coacto, volabat. Nam parochus ipse nihil hu- iusmodi audivit. De matrimonio celebrando populum, prouti de more praemonuit; et non solum nemo unus coactionem parocho denuntiavit, sed, sponsa ante nuptias in lacrimas erumpente, praesentes, ut ait actrix, hoc valde mirati sunt.

Post ea quae fuso calamo disseruit lectissimus consultor theologus, piaculum existimo iis immorari, quae extra iudicii aulam ogganniunt Teresiae parentes. Neque valde doleo quod ne unus quidem, sive de latere viri, sive ex officio testis in-