VARSAVIEN. 613

non sit iuridice efficax ad producendum vinculum matrimo- niale. Distinctio igitur inter verum consensum naturalem, qui propter impedimentum iuris ecclesiastici effectum vinculi matrimonialis non producit, et consensum naturalem in se validum et simul efficacem atque legitimum est omnino re- tinenda, ut solidum habeatur fundamentum ad explicandam sanationem matrimonii in radice. Recte enim scribit Feye 1. c. n. 82 : « Quando autem impedimentum est iuris ec- clesiastici, nullum quidem effectum habet consensus natu- ralis, dum praestatur, sed potest si perseveret, effectum habere postea, quando per sanationem in radice tollitur im- pedimentum ». Cfr. quoque eundem Feye 1. c. n. 761, 766. Yerumtamen haec ad superabundantiam dicta sunt. Huius- modi enim disquisitiones, ad quas patronus dilapsus est, non videntur spectare ad rem.

Deinde impugnat patronus argumenta, quae ex utilitate petita sunt, ad comprobandum usum delegationum genera- lium ratione personarum. Qua in re profecto imprimis au- diendi sunt viri in arte periti i. e. in cura animarum ma- gnarum illarum civitatum.

Sit praeclarissimus patronus actricis lumen et ornamen- tum advocatorum in Urbe, at in in hisce rebus ipsi propria experientia deest et obstat peremptorium iudicium trium Archiepiscoporum sci. Coloniensis, Cameracensis, Mechli- niensis, quibus alii facile addi possent, obstat iudicium et praxis optimorum parochorum, votum et sententia praecla- rissimorum canonistarum, qui in causa Coloniensi iam fue- runt allegati. Hinc dubium existere nequit, quin praesum- ptio validissima sit contra patronum. Cui rationi accedit, quod haec ipsa causa Ioannae ad oculos demonstret utilita- tem huius praxis ad amputandas lites et frivolas impugna- tiones vinculi matrimonialis. Cur enim patronus tanto ap- paratu aggreditur delegationes generales in parochiis Bru- xellensibus? Quia omnem ipsius intentionem, obtinendi dis- solutionem matrimonii Ioannae, elidunt; lites amputant atque declarationes nullitatis nimis faciles impediunt.