616 VARSAVIEN.

dum a consultore theologo traditum, sci. ut mutua illa ge- neralis delegatio parochis non ut permissa etc. ». Quae verba v. g. « utcunque oritura » adeo sunt temperata, ut ne illi- ceitatem prioris praxis insinuent, sed hac opportuna occa- sione utuntur Emi. Patres, ut praxim illam in maiorem et perfectiorem ordinem redigant. Porro tantum sermo est de permissione in usu iuris, quod parochi per se valide exer- cere possunt.

Verbum « iniungendum » consultoris theologi ab Emis Patribus mutatum est in verbum benignius « optandum ». Clausula quaedam irritans in toto contextu non occurrit. At irritationes actuum sunt probandae, non tantum asse- rendae. Quare si iam pridem explorati iuris est, clausulam a S. C. C. in certis causis matrimonialibus appositam: vetito transitu ad alias nuptias absque licentia S. C. C, tantum esse simplicem prohibitionem, non praeceptum irritans, idem asserendum est de « mente » in casu nostro propter unam eandemque rationem; deest enim in utroque casu clausula irritans.

Praeterea liceat illam rationem subiungere. Emi. Patres dignati sunt approbare modum a consultore theologo pro- positum; hinc ille consultor theologus videtur esse interpres illius modi non plane spernendus. At ipse nunquam inten- tionem habuit illum modum proponendi ad instar clausulae irritantis. Hinc quamvis bene cognoverit formulas, quibus in iure canonico exprimitur nullitas actuum, ab illis magno cum studio abstinuit.

Nam tota ipsius intentio in modo proponendo eo ferebatur, ut a nimio rigore abstineretur et universum negotium con- venienter ordinaretur. Maxime vero curavit, ut in modo adoptando non solum salva esset auctoritas Episcoporum, sed potius augeretur. Quare cum verba modi irritationem non contineant atque ab Emis. Patribus fuerint approbata et in casu allato potius emollita, etiam ex mente Eminen- tissimorum Patrum ille modus adiectus non habet vim clau- sulae irritantis.