Litterae Encyclicae 619

curionum aucti, animarum rectoris munere, vi dignitatis et quodam quasi pacto inito, funguntur? Hi quodammodo pasto- ribus et doctoribus sunt accensendi, quos dedit Christus ut fideles iam non sint parvuli fluctuantes, et circumferantur omni vento doctrinae in nequitia hominum ; veritatem autem facientes in caritate, crescant in illo per omnia, qui est caput Christus ( i ) .

Quapropter sacrosancta Tridentina Synodus, de animarum pastoribus agens, officium eorum hoc primum et maximum esse edicit, christianam plebem docere ( 2 ) . Hinc iubet illos, dominicis saltem diebus festisque sollemnioribus, de religione ad populum dicere, sacri vero Adventus tempore et Quadra- gesimae quotidie, vel saltem ter in hebdomada. Neque id modo : addit 'namque teneri parochos, eisdem saltem domi- nicis festisque diebus, per se vel per alios, in fidei veritatibus erudire pueros, eosque ad obedientiam in Deum ac parentes instituere. Quum vero sacramenta fuerint admistranda, prae- cipit, ut qui sunt suscepturi, de eorumdem vi, facili vulga- rique sermone, doceantur.

Quas sacrosanctae Synodi praescriptiones Benedictus XIV decessor Noster, in sua Constitutione Etsi minime, sic brevi complexus est ac distinctius definivit: Duo potissimum onera a Tridentina Synodo curatoribus animarum sunt imposita:

alterum, ut festis diebus de rebus divinis sermonem ad popu-

lum habeant ; alterum, ut pueros et rudiores quosque divinae

legis fideique rudimentis informent. - Iure autem sapientis-

simis Pontifex duplex hoc officium distinguit, sermonis vide- licet habendi, quem vulgo Evangelii explicationem vocitant, et christianae doctrinae tradendae. Non enim fortasse desint qui, minuendi laboris cupidi, persuadeant sibi homiliam pro catechesi esse posse. Quod quam putetur perperam, conside-

(1) Ephes , iv, 14, 1 5.

(2) Sess . v, cap. 2 de ref. ; Sess . xxir, cap. 8 ; Sess xxrv, cap. 4 et 7

de ref.