Litterae Encyclicae 621

ser enti, ei panem comedenti: sic erit verbum meum quod egre-

ditur de ore meo: non revertetur ad me vacuum, sed faciet

quaecumque volui, et prosperabitur in his, ad quae misi il-

lud ( i ) . - Similiter arbitrandum putamus de sacerdotibus iis, qui, ad religionis veritates illustrandas, libros operosos conscribunt; digni plane qui ideo commendatione multa ex- ornentur. Quotus tamen quisque est, qui eiusmodi volumina verset, fructumque inde hauriat auctorum labori atque optatis respondentem? Traditio autem christianae doctrinae, si rite fiat, utilitatem audientibus nunquam non affert.

Etenim (quod ad inflammandum studium ministrorum Dei iterum advertisse iuverit) ingens modo eorum est numerus atque in dies augetur, qui de religione omnino ignorant, vel eam tantum de Deo christianaeque fidei notitiam habent, quae illos permittat, in media luce catholicae veritatis, ido- lolatrarum more vivere. Quam multi eheu ! sunt, non pueros dicimus, sed adulta, quin etiam devexa aetate, qui praecipua fidei mysteria nesciant prorsus ; qui Christi nomine audito, respondeant: Quis est,... ut credam in eum f , ( 2 ) - Hinc

odia in alios struere ac nutrire, pactiones conflare iniquis- simas, inhonestas negotiorum procurationes gerere, aliena gravi foenore occupare, aliaque id genus flagitiosa haud sibi vitio ducunt. Hinc Christi legem ignorantes, quae non modo turpia damnat facinora, sed vel ea cogitare scienter atque optare; etsi forte, qualibet demum de causa, obscoenis volu- ntatibus fere abstinent, inquinatissimas tamen cogitationes, nulla sibi religione iniecta, suscipiunt; iniquitates super ca- pillos capitis multiplicantes. - Haec porro, iterasse iuvat, non in agris solum vel inter miseram plebeculam occurrunt, verum etiam ac forte frequentius inter homines amplioris or- dinis, atque adeo apud illos quos inflat scientia, qui vana

(1) i s . LV, IO, II.

(2) Ioan. ix, 36.