628 ASSOCIATIONIS

Immo contendebant, romanum Parochum, qui iuxta Sta- tutum Cleri romani iam perceperat compensationem ob funus Romae non factum, neque ius habuisse ducendi cadaver ultra portas urbis N, eiusdemque iurisdictionem in defunctum cessasse ad ipsas eiusdem urbis portas; ibique subintrasse ius duorum Parochorum; ideoque emolumenta associationis a portis urbis N ad templum Regularium, Regularibus quoque exclusis, sibi per- tinere.

Hoc ostendere curarunt, tum ex quodam dioecesanae legis articulo, in quo dicitur: «solus Parochus est persona necessaria, « ad normam Ritualis romani, pro sacris caeremoniis in trans- « latione cadaverum ad ecclesiam » : tum ex eo quod in similibus casibus id semper servatum esset : qua de re afferebant tria vel quatuor exempla defunctorum eiusdem familiae, in quibus res ita se gesserant: praesertim vero recens exemplum, cuiusdam Ioannis, qui Romae decesserat, et domicilium haberet in eadem urbe N, in qua praecipuam anni partem degebat; quum enim sepulturam elegisset in quodam templo eiusdem urbis N, Paro- chus romanus defunctum Ioannem detulit usque ad dictae urbis portas, cui proprius Parochus successerat; mota inde in curia episcopali quaestione super quarta funerum, Parochus defuncti Ioannis die 28 Maii 1859 victor extitit contra ecclesiam in qua idem Ioannes fuerat sepultus.

I URA R EGULARIUM. Regulares per causidicum initio conten- debant, romanos Parochos iuxta Statutum romani Cleri posse exigere quartam dumtaxat in funere eorundem paroecianorum, qui alibi decesserint et in aliena ecclesia tumulati fuerint, iuxta cap. 7 § 8: «Idem pro funere illius, qui ab Urbe profectus, quin « domicilium amiserit, alibi decesserit. Hoc tamen in, casu, si « funus peractum fuerit, Parochus Urbis, cui suberat defunctus, « quartam funeris repetat a Parocho loci ubi decessit». Quod si funus factum non fuerit in ecclesia tumulante, vel non factum fuerit iuxta conditionem defuncti, tum ius habere compensatio- nem ob funus non factum; iuxta cap. 3 §§ 15 et 16: «Funus in « parochiali ecclesia celebrari debet, etiamsi alibi defunctus se- « peliatur, vel in aliena paroecia, vel hospitali obierit. Quod si « heres aliud mandaverit, nullum exinde parochialis ecclesiae « iuribus praeiudicium illatum censeatur. Hinc cerei omnes, qui « in funere sive circa feretrum sive in altaribus ecclesiae expo-