628 Index generalis

Etiam Benedictus XIV, sua Const. Ad militantis Ecclesiae, sustulit ecclesiasticis Tribunalibus facultatem recipiendi appellationem a denega- tione SS. Ordinum vel ascensus ad alios maiores, pag. 33.

Attamen ne omnis praecluderetur via repulso a SS. Ordinibus, con- cessum est Apostolicam adire Sedem et suas exponere querelas, ut colligi possit an Episcopus legitimae innixus fuerit causae pro eiusmodi recusa- tione, ibid.

Benedictio in articulo mortis.

Tam a charitate erga fideles moribundos, quam a reverentia erga memoratam benedictionem motus, cupivit Benedictus XIV ne ullus rema- neret angulus in orbe terrarum, in quo causa salutis Christifidelium in discrimen adduceretur ob defectum huius benedictionis cum plenaria indul- gentia, luctantibus in extremo agone impertiendae, pag. 414.

Proinde dilatavit limitum angustiam, quibus olite, cohibebatur dele- gatio facultatis huiusmodi, tum quoad tempus, tum quoad personas, quibus indulta fuit, ibid.

Constituit quoque ut huiusmodi concessiones haud expirarent per con- cedentis decessum ; cum iurisdictio delegata in iis quae non iustitiam sed gratiam concernunt, etiam post obitum delegantis manere debeat, pag. 415.

Episcopi vero subdelegare possunt, iuxta Const. Pia Mater, ad hanc impertiendam benedictionem quotquot Sacerdotes saeculares aut regulares, pro numero animarum, expedire prudenter iudicaverint, absque ulla limi- tatione, ibid:

Neque stricte requiritur ut huiusmodi delegatio fiat singulis speciatim et in scriptis; verumtamen cum agatur de re magni ponderis, in qua dubii periculum prorsus abesse debet, ideo consultius esse si per scriptum et personae speciatim tribuatur facultas impertiendae benedictionis in articulo mortis, ibid.

Episcopus dum subdelegai Parochum ruri degentem, cum facultate eligendi alium confessarium, pro impertienda huiusmodi benedictione, non obstringitur casuum numerum exprimere, quo Parochus subdelegatus alium eligere possit; id enim esset in animarum detrimentum, et praelaudatae Constitutionis spiritum adversaretur, ibid.

Beneficium.

Ipso iure vacat primum beneficium ob alterius beneficii incompati- bilis assecutionem, dum etiam Tridentina Synodus beneficiorum plurali- tatem improbet, pag. 29.

Attamen requiritur plena et pacifica possessio beneficii secundi cum effectu: idest cum perceptione fructuum ut ipso iure inducatur vacatio prioris beneficii ob assecutionem alterius incompatibilis; eo quod sola col- latio non inducit vacationem, sed opus est possessionis assecutione, pag. 30.

Quinimo concedunt SS. Canones bimestre, a capta secundi beneficii possessione, ad hoc, ut provisus, primum dimittat beneficium, et experiatur an superveniant molestiae sive de iure sive de facto; nam molestiis extan- tibus, primum non vacasse censetur, ne provisus utroque careat, ibid.