i Index generalis 635

executionem impediat, aut talem secumferat deformitatem, quae sine peri- culo aut offensione populi functiones peragere non sinat, pag. 429.

Quamplures Canonistae censent, gibbosos inter corporis vitiatos esse cooptandos; praecipue si deformitas enascatur, per quam res sacrae expo- nantur irreverentiae periculo, pag. 430.

Iurium Parochialium.

Apud Capitula Cathedralium atque Collegiatarum reperiri potest, ex fundatione, cura animarum quae a Canonistis in curam habitualem et actualem dividitur; ita tamen ut apud singulos sit cura habitualis, apud unum vero sit cura actualis pro eius exercitio, pag. 248.

Contra ius haud agere videtur Capitulum, cui insit animarum cura, si ab initio aliquod ex iuribus parochialibus sibi reservavit dum unum deputavit ad exercendam curam actualem, ibid.

Proinde in functionibus atque iuribus quae sibi reservat, neque suo vicario confert, Capitulum habendum est ceu proprium Parochum; ita ut singuli praebendati rite valeant curam animarum exercere quoad illas functiones et iura parochialia sibi reservata, ibid.

Existentia Curiae habitualis penes Capitulum evincitur per institutio- nem vicariae perpetuae; praecipue si congrua pro Vicario statuta desu- matur ex reditibus Capituli, ibid.

Associatio cadaveris usque ad sepulturae locum adnumeratur inter iura parochialia; ideoque regulariter associatio fieri debet a proprio Pa- rocho, in cuius paroecia quis decessit, et in qua sacramenta recepit, pag. 355.

Omnes actus iurisdictionis, qui sive in domo defuncti sive per viam sive intra ecclesiam parochialem explentur, ad parochum pertinent, iuxta Ss. Canonum sanctionem ac quamplurimas S. Rituum Congregationis reso- lutiones, pag. 384.

Ideoque ius associandi cadavera ad Ecclesiam et sepulturam (etiam extra Dioecesim) pertinet ad proprium parochum; qui ad hunc effectum et ille dicitur proprius in cuius paroecia aliquis decessit, etiamsi per breve tempus in ea moratus sit aut perfunctorie, ibid.

Emolumenta funeralia debentur parochis, non ratione laboris in cor- poribus humandis adhibiti, sed quia Parochus populum praedicatione instruit, divina celebrat officia, nocte dieque sacramenta ministrat, preces- que pro populo effundit, ibid.

Neque dici potest parochum, iuribus parochialibus tacito consensu nun- cium dedisse, si ex quadam vi morali aliquando ferre debuit ut haec iura ab alio violarentur; nam quae propter necessitatem recepta sunt. non debent in argumentum trahi, Paulus, /. 162 de reg. iur., ibid.

Ratione spiritualis officii, praebendo nempe paroecianis spiritualia, parochi habent iuris adsistentiam in funeribus decedentium intra limites paroeciae, minime vero ratione obitus accidentalis in eadem Parochia, etiam cum administratione sacramentorum in extremo vitae, pag. 501.