636 APPENDIX XVI.

QUAESTIO SECUNDA.

An Congregationum Romanarum ea omnia decreta doctrinalia, quae Pontificis con- firmationem expresse et verbis conceptis prae se ferunt, pro Pontificis decisioni- bus infallibilibus habenda sint.

Affirmative huic quaestioni respon- det Bouix in opere pei celebri, de Curia Romana. Ita enim loquitur ( p . 480):

« Infallibile sunt ( Congregationum •» Romanarum decreta doctrinalia) quan- » do eduntur quidem nomine Sacrae Con- » gregationis , sed de speciali mandato » Papae, aut accedente ipsius confir- » motione.

» 1. In casu accedentis Pontificiae » confirmationis, patet decretum ipsimet » Pontifici esse allribuendum; siquidem » illud confirmando suum facit. Et cum » aliunde sit dogmaticum et publicetur, » per illud Summus Pontifexuniversalem » Ecclesiam docere censendus est ; ac >• proinde, infallibile sit eiusmodi decre- » tum necesse est.

» 2. Infallibile etiam est decretum « dogmaticum , Sacrae Congregationis » nomine editum, si publicetur de spe- » ciali mandato Pontificis. Hoc ipso enim » quod Summus Pontifex, habita notitia » de aliquo eiusmodi decreto dogmatico » vult et iubet illud publicari, ipsum » approbat ac suum facit. Proinde ipse- » met iudicat ac definit id ipsum quod » in decreto definitur. Ergo non minus » valebit istud decretum , quam si a » Pontifice ipso immediate et ipsius no- » mine ederetur et publicantur. Ergo » et per ipsum censendus est Pontifex » tanquam Universalis Doctor, ac proinde » infallibiliter,de dogmate pronuntiare.»

Eandem sententiam in iis quas An- glice scripsi amplexus sum; permotus non tantum auctoritate gravissimi theo- logi iam citat i , sed testimoniis eliam quibusdam quae ad rem facere vide- bantur. Pius IX. enim, in Epistola ad Archiepiscopum Coloniensem die 15 Iu- nii 1857 data, de decreto quodam lo-

cutus est quod de Guntheri libris Con- gregatio Indicis promulgaverat. Quod quidem decretum (ait Pius IX.) nostra auctoritate sancitum, nos troque iussu vulgatum,) sufficere debebat ut quaestio omnis penitus dirempta censerelur ; et omnes qui Catholico nomine gloriantur, clare aperteque intelligerent sibi esse omnino obtemperandum, et sinceram haberi non posse doctrinam in Gunthe rianis libris contentam.

Eiusdem rei exemplum praebere vi- debantur controversiae Lovanienses de Traditionalismo. Etenim die 30 Augusti 1866 Emus Card. Patrizi, iussu Pii IX. ad Belgii Episcopos scribens, de decretis quibusdam Sanctae Sedis loquitur quibus viri Catholici id muneris habent ut plene, perfecte, absoluteque se subiiciant; ex medio sublatis contentionibus quae sin- ceritati assensus officerent. Quaenam autem fuerunt haec decreta Sanctae Se- dis? In eadem epistola quaestioni huic Card. Patrizi respondet. Decreta haec Sanctae Sedis non alia sunt nisi respon- siones Sacrarum Congregationum S. Of- ficii et Indicis, Summi Pontificis aucto- ritate sancitae, et sanctionem illam prae se ferentes.

Die autem l.AugustfBelgii Episcopi Pontificem certiorem fecerant, quod ali qui ex professoribus illis, quorum placita in decisione Apostolica reprobata sunt, interiorem assensum decisioni illi dene- garent. Disciplinaris est, aiebant, non do- ctrinalis: docere non possumus ea quae sunt reprobata, sed corde servare licet, ea quae publice docebamus, Obiectioni huic Emus Card. Patrizi ea rescribit, quae nomine SSmi Patris Belgii Episcopis fue- runt significanda. Iussu igitur Pii IX. aperte declarat, professores illos id mu-