642 INDICTIO

abundant, adiuvante Deo, e x e m p l a optima, nec virtutum g e n u s est ul lum tam e x c e l s u m tamque arduum, in quo non exce l lere m a g n u m n u m e r u m v i d e a m u s : v i m n a m q u e procreandi alen-- dique virtutes habet christiana religio divinitus insitam, eam- que inexhaus tam ac perpetuam. V e r u m s i circumspiciendo quis intuetur in partem alteram, quae tenebrae, quantus error, q u a m ingens multitudo in interitum m e n t i u m sempiternum ! Ang imur praecipuo quodam dolore, quot iescumque venit in m e n t e m quanta pars christianorum, sentiendi cogitandique licentia de- liniti, malarum doctrinarum veneno sitienter hausto, fidei di- vinae in se ipsi grande m u n u s quotidie corrumpant. Hinc chri- stianae taedium vitae, et late fusa m o r u m labes: hinc illa re- rum, quae sens ibus percipiantur acerrima atque inexplebil is appetentia, curaeque et cogitationes o m n e s aversae a Deo, humi defixae. Ex quo fonte teterrimo dici v ix potest quanta iam in ea ipsa, quae sunt civitatum fundamenta, pernicies influxit. N a m contumaces vu lgo spiritus, motus turbidi popularium cu- piditatum, caeca pericula, tragica scelera, nihil denique sunt aliud, si libet c a u s s a m introspicere, nisi quaedam de adipiscendis fruendisque rebus mortal ibus e x l e x atque effrenata decertatio.

Ergo interest privatim et publice, admoneri homines of- ficii sui, excitari consopita Yetemo pectora, atque ad s tudium salutis revocari quotquot in s ingulas prope horas discrimen te- m e r e adeunt pereundi, perdendique per socordiam aut super- biam caelestia atque immutabilia bona, ad quae sola nati su- m u s . Atqui huc omnino pertinet a n n u s sacer : etenim per id t empus totum Ecclesia parens, non nisi lenitatis et misericor- diae memor , omni qua potest ope studioque contendit ut in mel ius h u m a n a consilia referantur, et quod quisque deliquit, luat emendatrix vitae poenitentia. Hoc illa proposito, multipli- cata obsecratione auctaque instantia, placare nititur violatum Dei numen, arcessere e caelo munerum divinorum c o p i a m : lateque reclusis gratiae thesauris, qui sibi sunt ad dispensan- d u m commiss i , vocat ad s p e m veniae universitatem christiano- rum, tota in eo ut reluctantes etiam voluntates abundantia qua- dam amoris indulgentiaeque pervincat. Quibus ex rebus quid ni e x p e c t e m u s fructus uberes, si Deo placet, ac tempori accom- modâtes?

Augent opportunitatem rei extraordinaria quaedam solle- mnia de quibus iam, opinamur, satis notitia percrebuit: quae