pag. 529 ; horum autem sententia nobis undequaque certa videtur ; primo quidem ex intentione legum latorum, qui certe nolunt quem- quam poena ligari nisi ob culpam quam admisit, et servato iuris or- dine; in casu autem alterutrum deficit. 2. ex ipso decreto Urba- ni VIII, in quo non tam ob gra- vissimas culpas, quam ob in malo obstinationem eiectio praecipitur, vel permittitur, et regulae praescri- buntur quibus religiosus eiici pos- sit ; crimina igitur religiosi expel- lendi debent esse luce clariora ne- dum ex se, sed ipso religiosi in- durato animo ; quod in innocente locum nec habet, nec habere po- test. Qua de causa, casus iste dif- ficillime evenire potest. Optime hinc scribit De Varceno loc. cit. « Reipsa non incurrunt ; quia cen- » sura non ligat nisi iuxta veram » ac rationabilem voluntatem Supe- » rioris: modo Superior rationabili- » ter agens non habet voluntatem » puniendi innocentem; ideo reipsa » non incurrunt. Quare sine culpa, » quando non adest scandalum, et » sine irregularitate possunt exer- » cere ordines. Diximus reipsa, » quia externe habentur ut suspen- » si ; ac proinde ratione scandali » debent se abstinere ab exercitio » ordinum , secus peccant si cum

40$ » alterius scandalo id faciant. »

Neque ratio ab ci. Avanzini al- lata solida videtur. Quamvis enim in articulo distinctio non fiat inter iustam vel iniustam eiectionem ; tamen et ex subiecta materia, et ex. Decreto Urbani VIII, ex quo Arti- culus noster desumptus est, evi- dentissime constat expulsionem de- cerni nedum ob gravissimas cul- pas, sed propter incorrigibilitatemj ergo constat, eiectionem omnimo- dis iustam esse debere; noverat autem vir doctissimus, in iure quo- libet poenas non decerni nisi pro- pter culpas admissas ; neque um- quam fuisse in legum latorum in- tentione innocentes plectere. De- mum in cit. Urbani VIII decreta expressis verbis dicitur § 11 qui iuste , definitive , ac iuris ordine servato expulsi fuerint.

Praetermittimus autem inquirere an si dubitatio oriatur circa iusti- tiam expulsionis, eiectus suspen- sionem servare teneatur. Cum enim in casu constare debeat de incor- rigibilitate religiosi eiiciendi, eius- modi dubium vix aut ne vix qui- dem locum habere potest, vel tan- tum circa ordinem iuris in expul- sione servatum. In dubio autem pos- sidet potestas iudicis ; ideoque do- nec contrarium probetur, censura iuste illata iudicanda foret.