EPISTOLA 645

stibus occurrere opus est, ecce Matthias simul et Hungaria Apostolicae Sedi et vestrae Beatitudini devoti manent, aeter- numque manebunt. Nec vero vel regis dictis vel Pontificis ex- pectationi res defuit; manetque posteritati gravissimum docu- mentum. - Huc praeterea spectant, tamquam fidelis admodum voluntatis praemia, eae commendationes non paucae nec me- diocres, quibus ab hac Sede Apostolica dignatum est genus ve- strum ; singulares item honores ac privilegia, quae vestris regi- bus ab ipsa sunt impertita. Libet autem Nobis, praesentemque celebritatem omnino addecet, illustriorem quamdam paginam excitare ex amplo diplomate, quo Clemens XIII Mariae There- siae, reginae Hungariae, eique in eodem regno successuris ap- pellationem Regis Apostolici, privilegio vel consuetudine indu- ctam, pro potestate confirmavit. Hoc igitur Pontificis praeconio,

ut iam patres atque avi, nepotes ipsi fruantur : « Florentis- simum Hungariae regnum, ad christianae ditionis et gloriae ter- minos proferendos, vel propter bellicosissimae gentis fortitudi- nem omnium aptissimum, vel propter locorum naturam oppor- tunissimum adhuc quidem semper habitum est et fuit. Neque vero quisquam ignorat quam multa et quam egregia facinora pro tuenda propagandaque Iesu Christi religione gessit nobilis- sima Hungarorum gens; quam saepe manus conseruit cum te- terrimis hostibus, iisdemque ad communem christianae reipu- blicae perniciem erumpentibus suo veluti corpore aditum inter- clusit, maximasque de illis victorias reportavit. Celebrantur ea quidem fama, clarissimisque prodita sunt monumentis littera- rum. At silentio nullo modo praeterire possumus Stephanum illum sanctissimum fortissimumque Hungariae principem, cuius memoriam caelestibus honoribus consecratam atque in Sancto- rum numero collocatam rite veneramur. Eius autem virtutis, sanctitatis, fortitudinis vestigia extant istis in locis ad laudem Hungarici nominis sempiternam. Neque eius pulcherrima exem- pla virtutum reliqui in regno successores non sunt perpetuis temporibus imitati. Quamobrem nemini mirum videri debet, si romani Pontificis Hungaricam nationem eiusdemque principes et reges, ob maxima et egregia illorum erga catholicam fidem et romanam Sedem merita, amplissimis semper laudibus ac pri- vilegiis condecoraverint. Quale est illud in primis sane honori- ficum, quod ante reges, quando prodeunt in publicum, tamquam splendidissimum Apostolatus insigne, Crux praeferatur, idque