6 4 6 Ex S. C. Concilii

nuioris reditus diuturnam patiantur vacationem cum non parvo animarum dispendio. Insuper haec ratio habendi concursus tantum quoad doctrinam, pugnat cum citata Const. Cum illud, quae vult fieri cumulativum iudicium super doctrina et requi- sitis candidatorum ad paroecias.

At ex adverso observari potest quod, quamvis lex Tri- dentina de paroeciarum provisione per concursus fere ubique sit in viridi observantia, tamen quoad formam practicam hos habendi quaedam immutatio praesertim in Germania, in Hi- spania et in Austria inolere coepit ex dispensatione Aposto- lica, uti testantur De Angelis (Prael. can., lib. ß, tit. j) et Vecchiotti (Inst. can., vol. i, lib. 2, § 8j), qui ita refert: « Cum praescripta forma in quibusdam dioecesibus servari facile nequeat, ex Sedis Apostolicae indulto factum .est, ut examini scientiae, statis anni temporibus, omnes clerici sub- iiciantur ita ut qui ingenio praestant, animarum curae prae- ficiantur; quin imo a nonnullis valde exoptare audivi, ut con- cursus lex aliquantulum immutetur, vel saltem ut facultas detur Synodis provincialibus eam locorum ac temporum ne- cessitatibus accommodandi ». Qui modus obtemperandi legi concursus, praeterquamquod est valde antiquus, ut testatur De Angelis (I. c), et exigitur a multiplicitate beneficiorum parochialium, videtur fundamentum habere in ultimis verbis citati capitis Conc. Trid.: « Licebit etiam in Synodo provin- ciali, si qua in supradictis circa examinationis formam addenda remittendave esse censuerit, providere ».

In themate autem circa generales concursus paroeciales in dioecesi Mediolanensi haberi solitos, forte dici posset non apparere, utrum hi concursus sint tantum quoad scientiam vel etiam cumulative quoad alia requisita, uti fieri praescribit Const. Benedictina. At etiam posito primo casu ista praxis ex Apostolico indulto ad tempus limitatum solet approbari, uti refertur in Instructione S. C. de Propaganda Fide diei io Oct. 1884 : «Viget nihilominus in aliquibus dioecesibus