LITTERAE ENCYCLICAE 647

devovere august iss imo Cordi Iesu vellet. Differri placuit rem, quo decerneretur maturius : interim devovendi s e se singillatim civitatibus data facultas vo lent ibus , praescriptaque devotionis formula. Novis nunc accedentibus causis , maturitatem venisse rei perficiendae iudicamus.

Atque ampl i s s imum istud m a x i m u m q u e obsequii et pietatis testimonium omnino convenit Iesu Christo, quia ipse princeps est ac dominus s u m m u s . Videlicet imperium eius non est tan- tummodo in gentes catholici n o m i n i s , aut in eos s o l u m , qui sacro baptismate rite abluti, utique ad Ecc les iam, si spectetur i u s , pertinent, quamvis vel error opinionum devios aga t , vel dissensio a caritate se iungat: sed complectitur etiam quotquot numerantur christianae fidei expertes , ita ut veriss ime in po- testate Iesu Christi sit universitas generis humani. Nam qui Dei Patris Unigenitus est, e a m d e m q u e habet c u m ipso substantiam, splendor gloriae et figura substantiae eius (1), huic omnia c u m Patre communia e s se necesse est, proptereaque quoque rerum omnium s u m m u m imperium. Ob eam rem Dei Filius de se ipse apud Prophetam, Ego autem, effatur, constitutus sum rex su- per Sion montem sanctum eius. - Dominus dixit ad me: Fi- lius meus es tu, ego hodie genui te. Postula a me, et dabo Tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae (2). Quibus declarat, se potestatem a Deo accepisse c u m in o m n e m Eccles iam quae per Sion montem intelligitur, tum in rel iquum terrarum orbem, qua eius late termini proferuntur. Quo autem s u m m a ista potestas fundamento nitatur, satis illa docent, Filius meus es tu. Hoc enim ipso quod o mn iu m Reg i s est Filius, universae potestatis est heres : ex quo illa, dabo Tibi gentes hereditatem tuam. Quorum sunt ea similia, quae habet Paulus aposto lus: Quem constituit heredem universorum, (3).

Illud autem considerandum max ime , quid affirmaverit de imperio suo Iesus Christus non iam per apostolos aut prophe- tas, sed suis ipse verbis. Quaerenti enim romano Praesidi : ergo rex es tu ? s ine ulla dubitatione respondit : tu dicis quia rex sum ego (4). Atque huius magnitudinem potestatis et infinitatem regni illa ad Apostolos apertius conf irmant: Data est mihi

(1) Hebr. I. 3. (2) Ps. II. (3) Hebr. I, 2. (4) Ioan. XVIII, 37.